ในท่ามกลาง ฝูงชน ทนหม่นหมอง
เฝ้าเหลียวมอง ตามฝัน วันเศร้าสร้อย
ทุกทิวา ราตรี ที่รอคอย
ให้ระห้อย ดวงจิต คิดรวนเร
ทั้งข่าวคราว คนไกล ไม่เห็นมี
ใยคนดี หนีหาย ชายร้อยเล่ย์
รักครั้งเก่า ของเรา จึงซวนเซ
แม้ทุ่มเท เพียงใด ไม่หวนคืน
ราตรีนี้ ฉันยืน อยู่เดียวดาย
คนข้างกาย ห่างไป มิได้ชื่น
ต้องระกำ ช้ำตรม จนสุดฝืน
ฟังแต่เสียง เกลียวคลื่น สะอื้นตรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
