มนุษย์เอ๋ย เคยคิด เเบบนี้ไหม
มนุษย์เอ๋ย ทำไม ไม่เคยสน
มนุษย์เอ๋ย อยากจะรวย ไม่ดูตน
มนุษย์เอ๋ย ช่างสับสน วกวนเอย
มองดูหน้า ดูเเขนขา หน้ากระจก
เเลมองดู ฝูงนก บินข้ามผา
เมื่อเจ้าอยู่ เจ้าไม่สร้าง เเรงศรัทธา
เจ้าจึงมา ตัวเปล่า ทุกคราวเอย
เกิดมาที ก็ใช่จะ รวยล้น
เกิดมาจน ก็จมดิ่ง ในศักศรี
จะรวยจน ก็จงสร้าง ทางความดี
จะให้เจ้า สุขชีวี หนีการตาย
อย่ามาวน เวียนว่าย มาตายเกิด
จงเพียรหา เอาเถิด ความหลุดพ้น
จงอย่าสน มัวเมา ในบัดดล
เจ้าจงสน ทางนิพาน สมาสใจ
สงบสติอารมณ์ ลองนั่งนึกภาพ "ความว่างเปล่าที่ไม่มีเเสงไม่มีเสียงไม่มีสี" ดูซิจะสงบเเค่ไหน
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
16 พฤษภาคม 2024, 03:48:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: มนุษย์ (อ่าน 3673 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
