เธอมาเยือนเพียงครู่อยากรู้นัก
มาทายทักชั่วคราวยามเหงาหงอย
สมใจแล้วจากลาพาใจลอย
ให้ฉันพลอยพร่ำเพ้อเก้อเดียวดาย
ดั่งเอาศรมาปักแล้วหักทิ้ง
เธอกลมกลิ้งวิ่งวนสร้างกลค่าย
ให้ฉันซมซานบ้าจนตาลาย
มิเคยชายตาแลดั่งแพ้ทาง
เธอคือผู้มาเยือนเพื่อเฉือนเชือด
ปาดจนเลือดไหลกองเจิ่งนองร่าง
เธอเคียดแค้นเงื่อนงำคิดอำพราง
ฉันครวญครางเธอครื้นเครงอยู่กับใคร?
เธอมาเยือนเพียงครู่ดั่งผู้กล้า
ดั่งนักล่ากล้าบุกเข้ารุกไล่
เข้าห้ำหั่นหายห่วงล่อลวงใจ
แล้วจากไปไกลห่างอย่างลอยนวล
อย่าเพิ่งไปเถิดหนานักล่าเอ๋ย
อย่าเพิ่งเผยพิษสงให้คงหวน
อย่าเพิ่งทิ้งคนโซที่เซซวน
อย่าเพิ่งด่วนจากลา...เพิ่งมาเยือน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
