ฉันไม่รู้ว่าการรักใคร
ทำไมจึงสร้างความเจ็บปวดให้หัวใจได้อย่างนี้
ฉันรักคนที่ใช่ . . คนที่ทำให้รู้สึกดี
แล้วคุณรักใครคนดี . .. คนที่ทำหน้าที่ดูแลหัวใจ
ยังใช่ฉันหรือเปล่า? คนที่ฟ้าลิขิต
หรือเขี่ยฉันออกจากชีวิต . . . ไปอยู่ตรงไหน
ยังเป็นฉันคนเดิมที่หมั่นเติมเยื่อใย
หรือรอยอาทรถูกสั่นคลอนด้วยใคร . . จนเศษเยื่อใยก็ไม่มี
ฉันไม่รู้ว่า "ทำไมต้องรอคุณ"
ทั้งที่หมดสิทธิ์ลุ้น . . . แล้ววันนี้
ถึงคุณตั้งใจลา . . และมองไม่เห็นค่าฉัน . . สักนาที
"ความรัก" ซึ่งถูกความเจ็บปวดโจมตี . .. กลับไม่เคยถูกแทนที่ด้วยใคร~*
. .. ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแจมค่า กลอนเพราะทุกคนเลย . ..
ขอส่งบท..หยดสุดท้ายค่ะ
เวลา..วารี..มิมีรีรอ ไหลเอื่อยเลื้อยคลอ..ฝั่ง.และ.วัย...
ใช่แล้ว..สิ่งที่หมาย..ความหวัง..อยู่ไกล
ล่วงแล้ว..อย่าท้อ....ริเพิ่ม...เริ่มใหม่.
พบฝากหนามมากมายยาวไกล..........เกือบม้วยเกือบหมดลมสิ้นใจ...จนกระทั่ง
เวลากัดกร่อนวัย...สายน้ำกัดกร่อนฝั่ง....แต่ชีวิตเรายังอยู่....สู้ต่อไป..นะเจ้าเอย
เนิน จำราย
เวลา..วารี..มิมีรีรอ ไหลเอื่อยเลื้อยคลอ..ฝั่ง.และ.วัย...
ใช่แล้ว..สิ่งที่หมาย..ความหวัง..อยู่ไกล
ล่วงแล้ว..อย่าท้อ....ริเพิ่ม...เริ่มใหม่.
พบฝากหนามมากมายยาวไกล..........เกือบม้วยเกือบหมดลมสิ้นใจ...จนกระทั่ง
เวลากัดกร่อนวัย...สายน้ำกัดกร่อนฝั่ง....แต่ชีวิตเรายังอยู่....สู้ต่อไป..นะเจ้าเอย
เนิน จำราย