ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

บนโลกที่กว้างใหญ่....จะมีไหม...ใครสักคน
บนทางที่วกวน....ขอสักคน...อยู่หนใด
บนโลกที่กว้างใหญ่....จะมีไหม....ใครหนอใคร
ท่ามกลางคนมากมาย...อยู่หนใด...ใครสักคน

ในโลกที่ฉันอยู่...ใยหดหู่...สู้ไม่ถอย
ในโลกที่ล่องลอย....ให้เคลื่อนคล้อย...พลอยหมองหม่น
ในโลกที่ฉันอยู่....ต้องคอยสู้...กับใจตน
บอกใจให้อดทน...ฝืนคำคน...อย่าหม่นเลย

บนโลกที่กว้างๆ...ใยจึงว่าง...ร้างทางสู่
บนโลกที่หดหู่...ใจมิสู้...ได้อย่างเคย
บนโลกของฉันนี้...เป็นนาที...มิอาจเฉย
เหมือนใจจะคุ้นเคย...กับถ้อยคำ...ช้ำน้ำใจ

ในโลกที่ฉันอยู่....สังคมรู้....สังคมเรียน
ในโลกที่วุ่นเวียน....ดั่งแสงเทียน...เปลี่ยนเพี้ยนไป
ในโลกที่ฝึกฝน...ค่าของคน...ปนน้ำใจ
เหตุใด...นับวันไกล...ยิ่งสิ้นไร้ในศรัทธา

บนโลกแห่งความรู้...แข่งขันสู้...รู้กันใหญ่
บนโลกที่วัดค่าใจ....ด้วยผลได้...ร้ายวาจา
บนโลกแห่งความรู้....แข่งกันรู้...คู่ปัญญา
พ่นพิษร้าย...หมายเข่นฆ่า....ล้าเหลือเกิน...หัวใจ
 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

บนโลกที่กว้างใหญ่...แต่ทำไม...ใจจึงเคว้ง
ใยโลกเงียบ..เปรียบวังเวง...บรรเลงโศก
บนโลกที่กว้างใหญ่...ใยชีวิต..วิปโยก
โลกฤาร้าง..จางทางโศก...โลกไร้ใจ

บนโลกที่กว้างใหญ่...สะกิดใจ...ให้ไหวหวั่น
โลกยิ่งกว้าง...ทางยิ่งร้าง...พรางกันไป
โลกยิ่งกว้าง....ยิ่งว่างเปล่า..ไร้เงาใคร
โลกเอย...เฉลยใจ...ใยร้าวราน

บนโลกที่กว้างๆ...คนยิ่งต่าง...พรางมายา
โลกสิ้นไร้ในศรัทธา...มาเพียงผ่าน
คนมากมาย...แต่สุดท้าย...หมายร้าวราน
หยุดเถิดหนา...ทรมาน...พาลพ้นไป

[สุภาพบุรุษทรชน]

..อาจจะเห็น..เป็นหนึ่ง..ซึ่งในล้าน
..ที่พบพาน..ผ่านพร้อย..รอคอยฝัน
..หวังคนึง..ถึงนัก..รักผูกพัน
..รอถึงวัน..ฝันพร่าง..ย่างมาเยือน

..บนโลกกว้าง..ห่วงนัก..รักไม่เห็น
..สายน้ำเย็น..กระเซ็น..มาเป็นเพื่อน
..สายลมพัด..อ่อนไหว..ไหว-ไหวเตือน
..ท่ามแสงเดือน..เคียงคู่..ดูวังเวง

..จะมีไหม..สักคน..ทนเคียงคู่
..เข้ามาอยู่..ใกล้-ใกล้..ไม่ข่มเหง
..เข้ามาอยู่..ในใจ..ไม่กลัวเกรง
..พร้อมบรรเลง..เพลงรัก..และภักดี.

 .........................................

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

โลกกว้างไป...หรือใจเรา...ที่เศร้าเพลิน
โลกสิ้นไร้...ให้เผชิญ...เกินกว่าเหงา
โลกว่างเปล่า...หรือเป็นเพียง...เพราะใจเรา
โลกซบเซา....หรือใจเศร้า...เหงามิคลาย

บนโลกที่โศกศัลย์...ผ่านพ้นวัน...กลั้นน้ำตา
แม้หลับยังเหว่ว้า....หยดน้ำตา...หาจางหาย
บกโลกที่วกวน...หลายหลากชน...คนมากมาย
แต่โลกของฉันหาย...เพราะเดียวดาย...ทำลายลง

โลกเอย...ใยเมินเฉย...ละเลยกัน
วันคืน..ฝืนชีวัน...ให้โศกศัลย์มิปลดปลง
โลกไร้ซึ่งสำเนียง...แว่วยินเสียง...เพียงลุ่มหลง
บนโลกที่โค้งกลม....ให้ตรอมตรม....ตรงกลางใจ

[สุภาพบุรุษทรชน]

..โลกไม่กว้างไปกว่าเมื่อวานหรอกนะคนดี
..แต่ใจเราที่มีมันมองข้ามผ่าน
..ใช่มีรัก ใช่มีหวัง ใช่ร้าวราน
..อีกไม่นานคงได้พบและเจอะเจอ

..แม้โศกเศร้าอาดูรจนสูญสิ้น
..โหยถวิลใครสักคนจนพลั้งเผลอ
..ในวันนี้โลกกว้างใหญ่คงได้เจอ
..ที่เสนอความรักและภักดี.

 ........................

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

แม้มีรัก...มาเสนอ....ก็เผลอหนี
มีความรักและภักดี...ยังมีหวั่น
มีดวงใจ...มาหยิบยื่น....ฝืนหลบพลัน
โลกจึงกว้าง..คว้างทุกวัน..มั่นไม่คลาย

ไม่รู้ดีหรือร้าย...ที่สิ้นไร้...อาลัยรัก
อาจเพราะ...เคราะห์กรรมทัก...จึงผลักไสไร้ใจหมาย
แม้รัก...จะยิ่งใหญ่...แต่ดวงใจไฝ่เดียวดาย
ไร้คำอธิบาย...ดั่งนิยาย...น้ำเน่าเกิน

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ใช่นิยายเจ้าชายสลายหมอก
..คำที่บอกจากปากอยากให้เห็น
..ความจริงใจมีไว้ให้เนื้อเย็น
..อย่าเพิ่งเข่นฆ่าใจได้ไหมคุณ

..ใช่มาดี มาร้าย ท้าทายรัก
..แต่มาทักพักเพื่อให้เกื้อหนุน
..ไม่ขอได้สิ่งใดให้การุณ
..ขอไออุ่นแห่งเพื่อนไว้เตือนกัน.

 ...........................................

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

นอนไม่หลับ...จึงกลับบ้าน...ขับขานกลอน
ใจอาทร...พี่เว้าวอน...ช่างอ่อนหวาน
เป็นเพื่อนเตือน...เสมือนมิตร...สนิทนาน
อุ่นละไม...ในถ้อยขาน....หวานละไม

เจตนา...หาได้มี...จิตเข่นฆ่า
โลกกว้างกว่า...จ้องมองฟ้า...ก็ล้าใจ
ไกลสุดกู่...สุดลูกหูลูกตา....เลยบ้าไป
ขออภัย...ที่เมินใจ...ในไมตรี

แม้นโลกกว้าง....ยังไม่คว้าง...กลางโลกกลอน
มีมิตรเอื้อ...เผื่ออาทร....ผ่อนฤดี
แม้นโลกกว้าง...ฤาฟ้าไกล...ไม่หลบลี้
ยังย่ำเดิน...บนพื้นดิน...ที่พักใจ

[สารพัด*เพี้ยน]

~บนโลกกว้าง....
คงมีบ้างความหวั่นไหว
คงมีบ้างความไม่เข้าใจ
ว่าทำไมเพราะอะไรและเหตุใด...

[มั่น แซลี้]

บ้างทีเธออาจไม่เข้าใจ
แต่ยังมีฉันเข้าใจเธออยู่เสมอ
บนโลกกว้างขอให้รู้ไว้น่ะเธอ
ว่าจะเจอฉันเสมอด้วยหัวใจที่ส่งให้ไป

[มานพ]

 
บนโลกที่กว้างใหญ่.......แต่ทำไมจึงพบเธอ
บนโลกเงียบเสมอ........หากว่าเธอคอยหลบหนี
บนโลกที่กว้างใหญ่......คงไร้ค่านะคนดี
บนโลกโลกใบนี้............ขอรักพี่มีเพียงเธอ

บนโลกที่กว้างใหญ่....ขออย่าให้เธอไหวหวั่น
บนโลกจงรักกัน.........เหมือนดวงจันทร์รักโลกเสมอ
บนโลกยิ่งกว้างมาก....ขอให้รักที่พบเจอ
บนโลกขอมีเธอ..........อยู่คู่พี่ที่รู้ใจ
 

[~Dreamer~]

จะมีไหมสักคนในโลกนี้

ที่จะคิดมีใจให้กับฉัน

เพราะโลกนี้หมุนไปเรื่อยทุกๆวัน

เหลือแค่ฉันที่หมุนใจ

ไปคนเดียว

(กลอนแรกที่โพสเลยนะครับ)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

โลกหมุนไป...ไร้ทิศทาง...ว่างเปล่าเรื่อย
ใจชาเฉื่อย...เหนื่อยและล้า....เวลาหม่น
โลกหมุนเวียน...เปลี่ยนจิตใจ...ให้ดิ้นรน
ใจสับสน...ถ้อยร้อยกล...ร้อนรนใจ

โลกนี้กว้าง...หรือทางร้าง....ห่างไกลชน
โลกเปลี่ยนคน...หรือเพราะคน...ดิ้นรนไฝ่
โลกเงียบเหงา...หรือเราเศร้า....เร่าร้อนใจ
ใจสับสน...เวียนว่าย...มิวายวาง

โลกหมุนใจ...ในหมุนโลก...ให้โศกเศร้า
โลกร้อนเรา...หรือเพราะเรา...เร่งเร้าห่าง
โลกลุกร้อน...หรือใจซ่อน...สุมฟอนฟาง
โลกรกร้าง....หรือคนขวาง....ทางชะตา

โลกวุ่นวาย...คนมากมาย....หมายมาชิด
ให้โลกหวิด...วายวอดดับ....ลับศรัทธา
ซึ้งน้ำใจ....โลกกว้างใหญ่....ไร้แววตา
ยังห่วงหา....อาทรมา....น้ำตาคลอ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

จะมีไหมสักคนในโลกนี้

ที่จะคิดมีใจให้กับฉัน

เพราะโลกนี้หมุนไปเรื่อยทุกๆวัน

เหลือแค่ฉันที่หมุนใจ

ไปคนเดียว

(กลอนแรกที่โพสเลยนะครับ)

ยินดีที่กระทู้นี้ได้รับเกียรติค่ะ
เป็นบทกลอนที่สะท้อนเงาใจได้ดีที่เดียว...สู้ๆครับพี่น้อง