|
หัวข้อ: หวงตา หวงตัว เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 05 ธันวาคม 2011, 06:50:PM ควักตาเมื่อตายกลัวไม่เห็น คนเป็นตาไร้ไม่เกี่ยวข้อง หวั่นศพมิงามยามเขามอง ใครจองชมซากสักกี่วัน emo_101 ตายเปล่าเผาทิ้งแทบทั้งหมด เล่นบทแหนหวงตราบอาสัญ แบ่งได้เหตุใดไม่แบ่งปัน น่าขันนักหนอ...นี่ก็คน emo_88 หัวข้อ: Re: หวงตา หวงตัว เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 05 ธันวาคม 2011, 07:06:PM อาจารย์ศาตร์ศึกษาคือศพ
อย่าหลบหลีกลี้หนีจงสน แม้เพียงศพมีดีในตน มิจนหนทางให้วางไป ครูของศิษย์อย่ากลัวอย่าหนี ร่างผีเป็นซากฝากเอาไหม หวังศิษย์ก้าวเดินเหินไปไกล สุขใสสุดชีวีเรืองรอง หัวข้อ: Re: หวงตา หวงตัว เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 05 ธันวาคม 2011, 07:27:PM (http://www.qzub.com/bar_042.gif) (http://www.qzub.com) เพราะยึดติดคิดถือมั่นไว้ น้ำใจจึงแห้งแล้งขุ่นห้อง แม้หากตายวายวังยังมอง ศพต้องยังอยู่สวยงามครบ น่าดูนักหรือในยามนั้น แบ่งปันเถิดเกิดประโยชน์สบ ยามตัวตายวายดับลับภพ ให้คนเคารพอย่างชื่นชม emo_126 "กานต์ฑิตา" ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔ (http://www.qzub.com/bar_042.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: หวงตา หวงตัว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 05 ธันวาคม 2011, 09:17:PM ควักตาเมื่อตายกลัวไม่เห็น คนเป็นตาไร้ไม่เกี่ยวข้อง หวั่นศพมิงามยามเขามอง ใครจองชมซากสักกี่วัน emo_101 ตายเปล่าเผาทิ้งแทบทั้งหมด เล่นบทแหนหวงตราบอาสัญ แบ่งได้เหตุใดไม่แบ่งปัน น่าขันนักหนอ...นี่ก็คน emo_88 emo_19 รักหมดใจรักมากจากปรารถนา ดั่งแก้วตาดวงใจให้พร่ำบ่น ใช่ว่าเรารักมากจากตัวตน อื่นหมื่นล้นรักด้วยช่วยดูแล เป็นแก้วตาดวงใจของใครเล่า คนอื่นเขาจึงหวงและห่วงแท้ ตัวเราตายหมายใดก็ไม่แคร์ คนอยู่แท้หวงไว้ให้คิดครวญ. emo_126 |