หรืออาจนอน น้ำตาริน ใจวิ่นซ้ำ
ต้องชอกช้ำ เพราะคำรัก ที่มักหวาน
ยามหว่านล้อม ยอมตามใจ ไม่ทัดทาน
หากไม่นาน พาลเบื่อ เหลือจะทน
จะเชิญชวน ช้ำใจ อีกกี่ครั้ง
จะให้หลั่ง น้ำตา อีกกี่หน
สงสารเถิด ใจน้อย เจ็บท่วมท้น
เว้นไว้คน โปรดสงสาร ใจหนึ่งนี้
๐เพียรพิสูจน์สวาทหวามอร่ามล้ำ
กลับชอกช้ำขมข่วนนวลฉวี
ผิดเพราะพจน์บทใดใครเผยที
หรือราตรีทิวาวาดพลั้งพลาดพันธ์
๐พี่มิหน่ายเหนื่อยรักนงลักษณ์รู้
พี่ยังชูเชิดเช่นเป็นมิ่งขวัญ
พี่ยังยลน้องเด่นดั่งเพ็ญจันทร์
พี่ยังมั่นรักร้อยเป็นสร้อยทอง
๐น้องอย่าพ้อเพียงพี่ที่พลาดพลั้ง
พี่จะตั้งใจใหม่ในครั้งสอง
เทิดทูนรักหนึ่งนี้พี่รับรอง
ข้อบกพร่องพล่อยพร่ำไม่ซ้ำเดิม
๐ให้น้องเห็นเช่นชายถวายภักดิ์
ให้เห็นรักจากใจไสวเสริม
ให้น้องมั่นพี่พะนอรักต่อเติม
ให้แรกเริ่มรักรื่นชื่นนิรันดร์
๐พี่มิหน่ายเหนื่อยรัก น้องรับรู้
อีกพี่ชู เชิดไว้ หลายมิ่งขวัญ
แต่ละนาง งามเด่น ดั่งเพ็ญจันทร์
ตัวน้องนั้น มิหาญเปรียบ ขึ้นเทียบเทียม
๐ใช่ตัดพ้อ ต่อว่าพี่ มิเคยคิด
พี่มีสิทธิ์ มอบใจรัก ภักดิ์เต็มเปี่ยม
หัวใจรัก ภักดิ์หลายนาง อาจต้องเตรียม
หลากวิธี ร้อยเล่ห์เหลี่ยม เพื่อสับราง
๐ส่วนน้องนั้น เอาใจช่วย ด้วยเชียร์พี่
พี่จะรัก ภักดีใคร ไม่เมินหมาง
หลายรักมั่น หรือแปรผัน เป็นฝันค้าง
จะเฝ้าดู อยู่ห่างๆ นะพี่ชาย