พิมพ์หน้านี้ - << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 28 มิถุนายน 2013, 07:42:AM



หัวข้อ: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 28 มิถุนายน 2013, 07:42:AM
 emo_45 "เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว"  emo_45

ผมนั่งแกร่ว...มองผกาย...ที่ปลายหาว
กระพริบพราว...แข่งขัน...ประชันแสง
ปลุกฤดี...ที่เหี่ยว...ไร้เรี่ยวแรง
ให้พร้อมแย่ง...ยื้อพธู...มาคู่เคียง
..........................................

ประสบสาว...สวยท้น...ล้นเสน่ห์
หุ่นก็เก๋...พูดก็เพราะ...เสนาะเสียง
ทั้งกล้ามใหญ่...กล้ามน้อย...คอยมองเมียง
อยากคว้าเนียง...เป็นแฟน...ควงแขนกัน

ผมเพียงชาย...เดินดิน...กินข้าวเหนียว
ที่คิดเกี่ยว...ดอกฟ้า...ผกาสวรรค์
ทุกค่ำเช้า...วนเวียน...เพียรจำนรรค์
จีบจอมขวัญ...โฉมพิลาศ...สะอาดองค์

แต่วันนี้...ดวงแด...ท้อแท้นัก
เฉกต้นสัก...ขาดน้ำ...ลำเลียงส่ง
ทั้งกิ่งก้าน...ใบเขียว...พลันเหี่ยวลง
จะปลิดปลง...ร่อมร่อ...รอวันตาย

ครั้นได้แล...หมู่ดาว...พราวบนฟ้า
เกิดแรงบ้า...ฮึกเหิม...เพิ่มขึ้นหลาย
ดาวใหญ่น้อย...ต่างแข่ง...แสงประกาย
เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว

จึงมิควร...ท้อใจ...เช่นไก่เหงา
ถึงเรือเรา...อยู่ปลาย...ถึงท้ายแถว
ต้องมานะ...บากบั่น...มุ่งมั่นแจว
เผื่อน้องแก้ว...จักสน...คนมีไฟ

หากว่าเรา...ทำดี...ถึงที่สุด
ถึงอกคุด...ก็ยอม...น้อมรับได้
ปราศจาก...สิ่งค้าง...กลางหทัย
มีแรงเสาะ...สาววิไล...คนใหม่แทน

ศรีเปรื่อง
๒๘ มิ.ย. ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 28 มิถุนายน 2013, 08:35:AM




emo_101


ถึงไม่แพ้แต่หวังชัยนั้นให้ยาก
เห็นมามากหลากล้วนเล็บข่วนแขน
บ้างหน้าบวมอ่วมไม่น้อยเหมือนรอยแตน
หากขืนแค่นแม้นอยากฝีปากลอง

แม้นมารดาว่าไปไม่เท่านี้
ชอบจ้ำจี้ชี้คำจำสนอง
หากทำหืออือออชอบต่อรอง
โดนไม้พลองร้องครางนางประเคน... emo_119 emo_32


-บูรพาฯ-   



 emo_126


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 28 มิถุนายน 2013, 09:12:AM
(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)

สูตรสำเร็จ เคล็ดลับ น่าจับจ้อง
เถอะเชื่อน้อง ลองเบิ่ง อย่าเพิ่งเผ่น
ติดตรึงทรวง ห้วงหทัย อย่าได้เว้น
จะให้เด่น เพชรทอง ของสำคัญ

ทั้งบิดา มารดร คอยอ้อนหา
ญาติโก โหติกา อย่าได้หวั่น
คอยเยี่ยมเยือน เรือนชาน ผ่านทุกวัน
สารพัน สรรหา บรรดามี

คอยหนุนเอื้อ เสื้อผ้า หน้าเผ้าผม
ของนิยม เสกสรร ขั้นเศรษฐี
แต่สำหรับ ตัวน้อง ปองเปรมปรีดิ์
ขอชายชรา หน้าตาดี เท่านี้พอ emo_12

"ดิน"

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 28 มิถุนายน 2013, 01:11:PM




emo_101


ถึงไม่แพ้แต่หวังชัยนั้นให้ยาก
เห็นมามากหลากล้วนเล็บข่วนแขน
บ้างหน้าบวมอ่วมไม่น้อยเหมือนรอยแตน
หากขืนแค่นแม้นอยากฝีปากลอง

แม้นมารดาว่าไปไม่เท่านี้
ชอบจ้ำจี้ชี้คำจำสนอง
หากทำหืออือออชอบต่อรอง
โดนไม้พลองร้องครางนางประเคน... emo_119 emo_32


-บูรพาฯ-   



 emo_126

ผมไม่กลัวหรอก เพราะผมมีสูตรดี  emo_68  emo_68  emo_68

(ตั้งใจจะแต่งสองบท...แต่ความมันไม่จบ...ก็เลย...)

จำได้ว่า...เมื่อเด็ก...เล็กกระจิด
มีหมา mid-road ชรา...ชอบมาเล่น
ที่บ้านผม...ทุกเย็น...มิเห็นเว้น
กระโดดเต้น...อวดโอ้...โชว์หนังกลับ

ผมจัดหา...ข้าวให้...ด้วยใจหมาย
เจ้าตูบหาย...ฉวีวรรณ...คืนมันขลับ
หาเศษเนื้อ, หมู, ปลา...มารองรับ
หกโมงปั๊บ...ผมก็เพรียก...เรียกมันมา

ทำอย่างนี้..ประจำ...สม่ำเสมอ
มิมีเผลอ...ใจลอย...ปล่อยเจ้าหมา
ให้อดข้าว...หิวน้ำ...ช้ำชีวา
จนเกิดขา...แข้งขวิด...เพราะอิดโรย

มีวันหนึ่ง...ผมมา...ช้านิดนิด
ด้วยมีกิจ...ทำสะอาด (ห้อง)...มิอาจโบ้ย
เป็นโทษที่...ครูประทาน...แทนการโบย
เพราะแอบโซ้ย...ขนมปัง...หลังห้องเรียน

เจ้าสุนัข...ก็ส่ายหาง...กางใบหู
น้ำลายพรู...ร่วงมา...พาคลื่นเหียน
วนรอบตัว...เด็กชาย...คล้ายวงเวียน
คงหิวเจียน...ใจจะขาด...อนาถจริง

จึ่งใช้เรื่อง...ที่เห็น...เป็นข้อคิด
สูตรพิชิต...หฤทัย...ใจเหล่าหญิง
แรกต้องหนึบ...เข้าประชิด...ติดเหมือนปลิง
แล้วค่อยชิ่ง...ห่างห่าง...ให้นางรอ

เธอจะคิด...ถึงเรา...เฉกเจ้าตูบ
จนร่างซูบ...กายหน่วง...ทรวงระย่อ
เช้าชะเง้อ...สายก็แล...ชะแง้คอ
น้ำลายสอ...เพราะอยากพบ...ประสบเรา

ศรีเปรื่อง
๒๘ มิ.ย. ๒๕๕๖

mid-road มาจาก (mid = กลาง)+(road = ถนน)


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 28 มิถุนายน 2013, 01:16:PM
([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url])

สูตรสำเร็จ เคล็ดลับ น่าจับจ้อง
เถอะเชื่อน้อง ลองเบิ่ง อย่าเพิ่งเผ่น
ติดตรึงทรวง ห้วงหทัย อย่าได้เว้น
จะให้เด่น เพชรทอง ของสำคัญ

ทั้งบิดา มารดร คอยอ้อนหา
ญาติโก โหติกา อย่าได้หวั่น
คอยเยี่ยมเยือน เรือนชาน ผ่านทุกวัน
สารพัน สรรหา บรรดามี

คอยหนุนเอื้อ เสื้อผ้า หน้าเผ้าผม
ของนิยม เสกสรร ขั้นเศรษฐี
แต่สำหรับ ตัวน้อง ปองเปรมปรีดิ์
ขอชายชรา หน้าตาดี เท่านี้พอ emo_12

"ดิน"

([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url])


ผมไม่แก่...แต่หล่อหลบ...จนพบยาก
มีมุกก๊าก...แนวยวน...ชวนหัวร่อ
ผิวก็งาม...คมขำ...ดำลออ
ตัวก็สูง...ม่อต้อ...พ่อให้มา

อันกะโม่...แบ๊งค์พัน...นั้นมีแยะ
กัดกินแทะ...เกลือสมุทร...สุดหรรษา
แหวนพลาสติก...เต็มบ้าน...ละลานตา
ว่างก็หา...สี Paint...ให้เช่นทอง

ศรีเปรื่อง
๒๘ มิ.ย. ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 28 มิถุนายน 2013, 07:42:PM

emo_111 emo_111 emo_111

เราก็ชายคนหนึ่งที่ตึงเต่ง
ก็ไม่เก่งเท่าไหร่ถ้าใครข้อง
เชิญมาจับมาจดมาทดลอง
จะสมปองหรือไม่?เดี๋ยวได้รู้ emo_15

เพราะไม่เคยยอมแพ้ให้แก่ไผ
เพราะหัวใจแข็งแกร่งมีแรงถู
เพราะนิสัยดุดันเข้าพันตู
เพราะเป็นครูสอนควายมาหลายปี emo_32

ถึงจะแก่แม้จะเก่ายังเข้าขั้น
บ่เคยยั่นเคยกลัวทุกตัว,ที่
กลัวอย่างเดียวมายาของนารี
โดนแม่ลวงแต่ละทีพี่เกือบตาย emo_33

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_86 emo_86


หัวข้อ: Re: << เราก็ชาย...ยอมแพ้...ก็แย่แล้ว >>
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 28 มิถุนายน 2013, 09:01:PM
(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)

อยากจับจอง ต้องขอเพ่ง เล็งก่อนนะ
มิอยากจะ ประมาท เดี๋ยวอาจหม้าย
ร่างชแร แก่ชรา เที่ยวท้าทาย
เป็นลมตาย อายนี่ ซี้เท่งทึง

ผมดอกเลา เข้ากับหน้า ตาสีขุ่น
หนังยู่ยุ่น หุ่นไหล่ ไม่ผายผึ่ง
เดินโตงเตง แต่งต่อง ต้องตะลึง
ที่ยังตึง เห็นมีหู ดูดี๊ดี.. emo_12

"ดิน"

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)