พิมพ์หน้านี้ - "ความรักกับท้องฟ้า"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 21 มิถุนายน 2009, 12:35:PM



หัวข้อ: "ความรักกับท้องฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 21 มิถุนายน 2009, 12:35:PM
. . ค ว า ม รั ก. . .
. .เคยล่วงรู้บ้างหรอไม่ใครปวดร้าว
..คืนนี้...ยังอีกยาว
..เหน็บหนาวเหลือเกิน...หัวใจ


. . ท้ อ ง ฟ้ า . . .
..สุดสายตา...อ่อนล้าไหม
..ความรักล่องลอยคล้อยไป
..คุ้งฟ้าอันกว้างใหญ่...ที่ใดกัน.


emo_47....................................... emo_47


หัวข้อ: Re: "ความรักกับท้องฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: Thiti ที่ 21 มิถุนายน 2009, 04:28:PM
ถ่ายทอดเรื่อง ราวผ่าน ม่านนภา
คือจันทรา พระอาทิตย์ ที่คิดถึง
ใจสองดวง ห่วงหา กันตราตรึง
ร่วมคำนึง ถึงกัน ทุกวันไป

อาทิตย์อยู่ คู่ทิวา เวลาเช้า
แสนโดเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าใช่ไหม
แต่ดวงจันทร์ วันนี้ ที่ห่างไกล
กลับมีเพื่อน คู่ใจ เป็นดารา

ยังมิวาย ปรายน้ำตา เป็นฟ้าฝน
ด้วยทั้งสอง หมองหม่น เพราะห่วงหา
ยังคงคิด ถึงกัน ทุกวันมา
เมื่อไรหนา จะได้พบ ประสบกัน

เมื่อได้พบ เพียงผ่าน บนม่านฟ้า
สุริยุป ราคา ว่าเหมือนฝัน
เห็นดวงแข แปรปะสู่ สุริยัน
เพียงชั่วครู่ ก็แยกกัน เหมือนธรรมดา

ยังต้องอด ต้องทน คิดถึงต่อ
ใจยังจด ยังจ่อ รอหนักหนา
ขอสักวัน ฉันได้เจอ เธอ จันทรา
สุริยา พาส่องแสง แห่งสุขใจ

ฉันนับถือ ดวงอาทิตย์ ที่คิดถึง
ที่อดทน ตรึงตรา กว่าสิ่งไหน
แม้ดวงจันทร์ วันนี้ ที่อยู่ไกล
ก็ยังทน รอไป ด้วยใจจริง

ผิดตัวฉัน วันนี้ มีเธออยู่
แต่ไม่เคย ได้เคียงคู่ ได้สุงสิง
เพียงแค่ฝาก คำไว้ ไปแอบอิง
และพักพิง แค่ในฝัน ม่านนิทรา

รู้ทั้งรู้ อยุ่แก่ใจ เป็นไปไม่ได้
อยู่แสนใกล้ เหมือนไกล ในเวหา
เพียงใฝ่ฝัน ว่าซักวัน คงได้มา
จะไขว่คว้า เท่าไร มิได้ครอง


 emo_30 emo_30 emo_05 emo_05 emo_06


หัวข้อ: Re: "ความรักกับท้องฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 21 มิถุนายน 2009, 10:45:PM
ท้องฟ้ามืดมน
ใจของคน สะอื้นไห้
สุดเหว่ว้า สุดอ้างว้างเจียนขาดใจ
รอแสงใด ส่องทางสว่างมา


หัวข้อ: Re: "ความรักกับท้องฟ้า"
เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 23 มิถุนายน 2009, 12:11:PM
ความรัก...กับ...ท้องฟ้า
บางเวลา แสนสวย ด้วยแสงสี
บางเวลา อ้างว้าง ร้างฤดี
และบางที มืดดำ คล้ำในใจ

ในบางวัน ท้องฟ้า กว้างกว่ากว้าง
และมีบ้าง ราวกับ คว้าจับได้
บางเวลา ฟ้าพิโรธ ดังโกรธใคร
รักไฉน คล้ายท้องฟ้า น่าแปลกจริง