.gif)
เป็นเหมือนเงา จางจาง ที่กลางสรวง
รอรักร่วง หล่นหา คราแสงเปล่ง
ทั้งสองเรา ยังอยู่ ดูครื้นเครง
ดังบทเพลง หวานซึ้ง ที่ตรึงทรวง
หากเป็นรักข้าง เดียว ที่เปลี่ยวเหงา
คงตัดใจ จากเขา ไม่ห่วงหวง
แต่นี่เป็น รักแท้ จากแดดวง
มิใช่แค่ รักลวง ที่ทวงคืน
พี่รอรัก กลับหวน จึงครวญคร่ำ
ร้อยลำนำ ขืนขม ที่ตรมฝืน
เพราะสองใจ ระกำ ตัองกล้ำกลืน
ช้ำสะอื้น ด้วยผล ของกลกรรม
อุปสรรค ขวางกั้น รำพันท้อ
ได้แต่รอ วันชื่น ต้องกลืนกล้ำ
รอชะตา ฟ้าสาน บันดาลนำ
พารักช้ำ คืนใจ เพื่อได้ครอง...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
