.jpg)
สักวาสักกะหยุดใครจุดธูป
เพียงลมวูบปะทะหน้าพาใจหาย
ห่างบ้านกลอนหลายวันงานพันกาย
กระสับกระส่ายไร้วันอันสุนทรีย์
จึงมาร่ำคำกลอนชะอ้อนท่าน
ปู่พรายม่านที่เคารพอย่าหลบหนี
กามนิตมาแล้วแจ้วพาที
ได้สองบทพอดีเปรมปรีดิ์เอย
กามนิต
๖ ก.ย.๕๕
ไม่ได้เข้ามซะนาน สนิมเขรอะเลย แหะๆ
คิดถึงทุกคนนะคร้าบ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
