พิมพ์หน้านี้ - คืนหนาว

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 25 พฤศจิกายน 2009, 05:33:PM



หัวข้อ: คืนหนาว
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 25 พฤศจิกายน 2009, 05:33:PM
เมื่อความทุกข์ ถาโถม เข้าเททับ
ตะวันซ้ำ เลือนลับ หลีกลี้หาย
จันทร์เจ้าเอ๋ย เคยสว่าง กลางฟ้าไกล
เพราะเหตุใด ไยเล่า เจ้าร้างลา

ดาวสักดวง มีไหม ให้ปรากฏ
อย่าเลี้ยวลด หลบไป ไม่เห็นหน้า
สายลมพัด ผ่านพลิ้ว เพียงแผ่วมา
หากกระหน่ำ ใจข้า พารานร้าว

หวังหนึ่งแสง สาดส่อง สักแสงหนึ่ง
เป็นที่พัก ที่พึ่ง ซึ่งคืนหนาว
ในราตรี มืดมิด ปิดจันทร์ดาว
สรรพสิ่งราว หมองมน อนธการ

เฉกเช่นหนึ่ง กำลังใจ อยู่ไหนหนอ
มีคนเขา เฝ้ารอ โปรดสงสาร
หวังเพียงใคร เข้ามา เพื่อพบพาน
เป็นแสงส่อง ตระการ กระจ่างใจ
******************


หัวข้อ: Re: คืนหนาว
เริ่มหัวข้อโดย: gizon ที่ 25 พฤศจิกายน 2009, 05:41:PM
พรมน้ำค้าง พร่างพราว ใกล้เช้าแล้ว
ใจยังแผ่ว กับคืนวัน อันหมองไหม้
คนที่คอย มิรู้แหล่ง อยู่แห่งใด
น้ำตาไหล ไร้สะอื้น เพราะฝืนทน

คืนเหน็บหนาว หัวใจเหงา เศร้าสุดถอน
คอยแต่อ้อน วอนดาว ทุกแห่งหน
แต่ดาวช่าง ไร้เมตตา ปราณีคน
ทิ้งให้ทน เงียบเหงา หนาวลำพัง


หัวข้อ: Re: คืนหนาว
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 25 พฤศจิกายน 2009, 08:47:PM

โอ้คืนนี้เป็นคืนหนาวร้าวราญจิต
พี่เฝ้าคิดถึงน้องแทบหมองไหม้
พี่หนาวสั่นหวั่นหวาดแทบขาดใจ
น้องอยู่ไหนคนดีพี่หนาวจัง

 emo_47 emo_45 emo_54 emo_20


หัวข้อ: Re: คืนหนาว
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 26 พฤศจิกายน 2009, 12:56:AM
ดึกดื่นคืนนี้
จะมีบ้างไหม
คนให้อุ่นไอ
ให้ใจพักพิง
หนาวเย็นเช่นนี้
อยากมีบางสิ่ง
มาแทนหมอนอิง
หลับนิ่งพิงเธอ