ลมพัดผ่าน ม่านฟ้า นกกาเศร้า
เหมือนคอยเฝ้า เงารัก จักคืนใกล้
ลมเย็นเฉียบ เงียบเหลือ ไร้เยื่อใย
เสียงใดใด ไม่ยล ปนสายลม
คนก็หงอย คอยเหงา เฝ้ารอรัก
ด้วยใจภักดิ์ ถักทอ รอรักห่ม
ขอตายลับ ดับม้วย ด้วยระทม
และจ่อมจม ตรมโศก วิโยคไป
ลมพัดจาง ลางร้าย คล้ายกลิ่นธูป
ใจตกวูบ ลูบหน้า น้ำตาไหล
ลมพัดเป่า เถ้าธุลี จากที่ไกล
โถน้องไย ไม่คอย ปล่อยพี่ครวญ
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
