หลายพันปีที่ควายได้ช่วยไถคราด
เคยองอาจเล็มหญ้าเลาะป่าเขา
มีชื่อเสียงเกรียงไกรอยู่ไม่เบา
ทุกค่ำ-เช้าเทียวทุ่งผดุงแดน
จงเอ็นดูหมู่ควายน้อย อย่าปล่อยทิ้ง
คิดถึงสิ่งทำยามยากลำบากแสน
เพลงท้องนา ควาย พิณ คู่ดินแดน
อีกรำแคน เรื่องควาย บรรยายมา
บัดนี้ควาย น้ำตาริน ทุกถิ่นฐาน
ใจสะท้าน ห่วงนาดอน และฟ่อนหญ้า
ไถคราดพัง สุดร้าวราน จากบ้านนา
เข้าโรงฆ่า ตายแท้ อย่างแน่นอน
หลายพันปีที่ควายทุยเดินลุยทุ่ง
แววเรืองรุ่งจนสมญาว่า “กาสร”
อีก “มหิงส์” เลื่องชื่อลือขจร
แล้วร้าวรอนโรยราเป็น “กระบือ”
แสนเสียดายเรื่องราวครั้งเก่าโน้น
ต้องถูกโค่นให้กำสรดด้วยรถซื้อ
เหลือเพียงซากเศษเขาให้เล่าลือ
ว่า นี่คือ เหล่าฝูงควาย เคยช่วยคน!ฯ
อริญชย์
๓/๙/๒๕๕๕
-ขอบคุณ คุณมะแซม ที่ให้แนวคิดในการแต่งกลอน “ทุยดำรำพัน”
-ขอบคุณทำนองเพลง “ไทยดำรำพัน” ที่ช่วยในการเดินจังหวะกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
