ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

   



      เจ้านกเขา  ของฉัน  มันชื่อ“จู๋”
            ชอบขันคู  เช้าเย็น  เป็นนิสัย
            หมั่นชูคอ  จดจ่อ  รอชิงชัย
            พออาศัย  เสียงคู  อวดผู้คน

               แต่จู่จู่  เจ้าจู๋  ผู้ขันแข็ง
            นอนแอ้งแม้ง  สิ้นท่า  น่าฉงน
            ซ้ำหดหัว  ย่นยู่  ดูพิกล
            คงผจญ  เจ็บป่วย  ด้วยโรคใด

               ฉันเร่งรีบ  พาไป  ให้หมอตรวจ
            หมอบีบนวด  เจ้าจู๋  อยู่พักใหญ่
            แล้วว่ามัน  ชำรุด  หยุดหายใจ
            คงรับใช้  มานาน  พานหมดลม

               อนิจจา  จู๋เอ๋ย  เคยใกล้ชิด
            เจ้าเคยติด-สอยห้อยตาม  ยามสุขสม
            ขาดเจ้าไป  แสนหงุดหงิด  จิตระทม
            จะหวานอม-ขมกลืน  ฝืนอย่างไร

               วิญญาณ“จู๋” ผู้ซื่อสัตย์  ลอยพลัดพราก
            เหลือแต่ซาก  แห้งเหี่ยว  ดูเสียวไส้
            จำให้หมอ  ช่วยสตั้ฟฟ์  โดยฉับไว
            ขอเก็บไว้  เพราะเสียดาย  ไอ้“จู๋”กู
                     

[panthong.kh]

ลองรักษา ทางใจ ดูไหมพี่
ยาชั้นดี น้องนี้ ช่วยรักษา
พาไอ้หนู น้อยนิด ของพี่มา
จะตั้งท่า รอหน้า หัวกระได

ใช้ลีลา เร่งรุก ปลุกเจ้าหนู
ให้ผงก หัวชู สู้ใหม่ได้
ไม่ต้องเศร้า นกเขา ขันทันใจ
รีบเร็วไว เดี๋ยวจะ ไม่ทันการ

ค่าขึ้นครู ไอ้หนู นั้นแพงมาก
แต่ยืนยัน รับปาก ว่าซาบซ่าน
ตัดสินใจ เชิญมา อย่าช้านาน
เดี๋ยวป่วยการ ไอ้หนูนั้น มันสิ้นลม

พันทอง

[sunthornvit]

                           ปลุกให้  ได้จริง  หรือหญิงจ๋า
                      อย่าช้า  เร็วเถิด  จะเปิดให้
                      ตรวจตรา  เคล้นคลึง  ถึงแก่นใน
                      ส่วนไหน  ชำรุด  ช่วยอุดที

                           เรื่องนี้  สำคัญ  ควรขันแข็ง
                      สำแดง  วิชา  มาเร็วจี๋
                      สำรวจ  นวดเฟ้น  เป็นอย่างดี
                      ใช้ "อี๋"  ส่วนตัว  นะ่ชัวร์เลย