เคยแนบใจให้ถวิลกลิ่นเกสร
ชมฉะอ้อนวอนหวังชื่นดังขอ
สู้เร้าโลมโฉมเจ้าพะเน้าพะนอ
เคล้าเคลียคลอลอออ่อนมิจรรา
โอ้ฤทัยใฝ่ฝันคิดมั่นหมาย
เคียงคู่กายสายสวาทปรารถนา
ทุกวันคืนชื่นชิดแนบนิทรา
โลมขวัญตาพาน้องท่องตรัยตรึงศ์
แต่ความรักมิพักเอ่ยเมื่อเลยผ่าน
เคยหอมหวานซ่านจิตห่างคิดถึง
กลับกลายร้างจางจำให้รำพึง
คราครั้งหนึ่งซึ้งใจแล้วไยโรย
รักหลุดร่วงแล้วหรือไรนะใจเอ๋ย
จึงชวดเชยชมชิดจิตระโหย
เหมือนฝนโหมชโลมกายหลั่งปรายโปรย
แล้วโบกโบยราแล้งดั่งแกล้งกัน
สงสารแต่แจกันในวันนี้
หวังฤดีมีรักมาปักฝัน
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน
ต้องซึมเศร้าเหงาพลันเมื่อฝันครา...
" บูรพ์ "
...เสียบดอกรัก ปักลง ตรงความฝัน
ในแจกัน งามสด จรดค่า
เก็บรักษา ให้ดี นะพี่ยา
อย่าให้กลีบ โรยรา กลิ่นพาเลือน...
...หมั่นดูแล รักษา อย่าให้เหี่ยว
เพียงดอกเดียว ดมดอม ก็หอมเหมือน
อย่าปล่อยทิ้ง อับเฉา คล้ายเศร้าเยือน
อย่าให้เปื้อน ฝุ่นจับ รับความตรอม...
...ฝากให้เป็น ดอกรัก ที่ปักลึก
ยามรู้สึก นึกภาพ กลิ่นทาบหอม
อย่าให้ใคร ทราบเคล็ด เด็ดดมดอม
ดอกบานย้อม กลิ่นชวน สงวนนาน...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
