.jpg)
"โอว โอว โอว โอว"
ตกใจตื่นตอนตีสี่
เสียงฝนอึงมี่
ราวโลกจะล่มถล่มทลาย
กะว่าจะตื่นสายสาย
ก็ต้องตะกาย
ไปปิดหน้าต่างประตู
เสียงพ่อเรียกให้ไปดู
น้ำท่วมพรั่งพรู
เข้าบ้านเปิดเปิงเจิ่งนอง
จึงไปขนทรายปิดช่อง
ยกข้าวยกของ
หนีน้ำกันจ้าละหวั่น
แล้วช่วยยกปั๊มขมีขมัน
ต่อไฟฟ้าพลัน
สูบน้ำเร่งออกนอกบ้าน
เกือบครึ่งชั่วโมงเหงื่องาน
ย้อยหยดรดปาน
ฝนเปียกในบ้านในเรือน
เปิดดูทีวีก็เบือน
หน้าหนีภาพเกลื่อน-
ซากพังแทบจะไม่ทัน
ญี่ปุ่นแผ่นดินไหวสั่น
สึนามิบัน-
ดาลโศกนาฏกรรม
วิปโยคโศกหวนครวญคร่ำ
โรงไฟระเบิดซ้ำ
นิวเคลียร์รั่วลามโลกา
ธรรมชาติอาจเคยโสภา
บัดนี้กลับมา
เป็นอสูรเหยียบย่ำทำลาย
คิดมาคิดไปใจหาย
เราคงใกล้ตาย
ถูกขยี้ราวมดปลวกแล้ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
