แค่ม่านหมอก หลอกเรา ให้เฝ้าฝัน
เธอปล่อยฉัน ฝันไกล ไม่จบสิ้น
เพราะหลงลม รักสวย ด้วยปลายลิ้น
ที่เธอจินตนาการ ผ่านวาจา
รักใน จินตนาการ ผ่านความฝัน
เธอกับฉัน ฝันสนุก สุขหรรษา
มีแต่ความ หวานชื่น รื่นอุรา
สองเราพา กันฝัน ฉันสุขใจ
ตื่นลืมตา มาพลัน ฝันสลาย
เธอจางหาย คล้ายหมอก หลอกหลงใหล
ทิ้งให้ฉัน รำพันเพ้อ เธอจากไกล
เหงาทรวงใน ดายเดียว เปลี่ยวใจจัง
เพียงสายหมอก หลอกให้ ใจสลาย
รักละลาย ปลายลิ้น สิ้นความหวัง
เธอปล่อยฉัน ฝันลำเอียง เพียงลำพัง
เหมือนถูกฝัง กลางสายหมอก เธอหลอกลวง
ชลนา ทิชากร
เธอปล่อยฉัน ฝันไกล ไม่จบสิ้น
เพราะหลงลม รักสวย ด้วยปลายลิ้น
ที่เธอจินตนาการ ผ่านวาจา
รักใน จินตนาการ ผ่านความฝัน
เธอกับฉัน ฝันสนุก สุขหรรษา
มีแต่ความ หวานชื่น รื่นอุรา
สองเราพา กันฝัน ฉันสุขใจ
ตื่นลืมตา มาพลัน ฝันสลาย
เธอจางหาย คล้ายหมอก หลอกหลงใหล
ทิ้งให้ฉัน รำพันเพ้อ เธอจากไกล
เหงาทรวงใน ดายเดียว เปลี่ยวใจจัง
เพียงสายหมอก หลอกให้ ใจสลาย
รักละลาย ปลายลิ้น สิ้นความหวัง
เธอปล่อยฉัน ฝันลำเอียง เพียงลำพัง
เหมือนถูกฝัง กลางสายหมอก เธอหลอกลวง
ชลนา ทิชากร
เพราะรักจริง วิงวอน มางอนง้อ
เธอตัดพ้อ ต่อว่า น้ำตาร่วง
ระอุร้อน อ่อนใจ ไฟในทรวง
ฤดีดวง ทวงหา สัญญาใจ
จะรักชืด จืดจาง น้องนางพี่
ฤๅหลบลี้ หนีหน้า ก็หาไม่
ฤทัยช้ำ จำพราก จากไปไกล
เหลียวหาใคร ไม่มี ที่ฝากลา
ปรนนิบัติ พัดวี สตรีหนึ่ง
หญิงผู้ซึ่ง ซึ้งใจ อาลัยหา
หญิงผู้ร่วม สรวมกอด ตลอดมา
สบสายตา คราใด ใจเปี่ยมรัก
หญิงคนนั้น ฉันคนนี้ ที่รักยิ่ง
เป็นขวัญมิ่ง อิงให้ ใจประจักษ์
ไม่ร้างลา ไม่ละเลย ไม่เคยพัก
คอยฟูมฟัก รักแม่เรา เท่าผืนฟ้า
ม่านหมอกปลิว ริ้วบาง จางลงต่ำ
น้ำค้างฉ่ำ พรำหยอด บนยอดหญ้า
หัวใจช้ำ ร่ำร้อง นองน้ำตา
แม่จากลา ลอยลับ กับหมอกจาง
หอบใจช้ำ กล้ำกลืน คืนมาสู่
หวังจะอยู่ คู่น้อง ครองแนบข้าง
ตกภวังค์ หวังสลาย ใจเปราะบาง
ไห้ครวญคราง คลั่งเพ้อ เธอตัดใย
มองม่านหมอก หมู่เมฆ มัวหมองหม่น
รักลอยหล่น เลือนลาง ร้างหลุดไหล
พอหมอกจาง นางพราก จากไปไกล
สองดวงใจ สองหญิง ทิ้งจากเรา
Moo Dum
เธอตัดพ้อ ต่อว่า น้ำตาร่วง
ระอุร้อน อ่อนใจ ไฟในทรวง
ฤดีดวง ทวงหา สัญญาใจ
จะรักชืด จืดจาง น้องนางพี่
ฤๅหลบลี้ หนีหน้า ก็หาไม่
ฤทัยช้ำ จำพราก จากไปไกล
เหลียวหาใคร ไม่มี ที่ฝากลา
ปรนนิบัติ พัดวี สตรีหนึ่ง
หญิงผู้ซึ่ง ซึ้งใจ อาลัยหา
หญิงผู้ร่วม สรวมกอด ตลอดมา
สบสายตา คราใด ใจเปี่ยมรัก
หญิงคนนั้น ฉันคนนี้ ที่รักยิ่ง
เป็นขวัญมิ่ง อิงให้ ใจประจักษ์
ไม่ร้างลา ไม่ละเลย ไม่เคยพัก
คอยฟูมฟัก รักแม่เรา เท่าผืนฟ้า
ม่านหมอกปลิว ริ้วบาง จางลงต่ำ
น้ำค้างฉ่ำ พรำหยอด บนยอดหญ้า
หัวใจช้ำ ร่ำร้อง นองน้ำตา
แม่จากลา ลอยลับ กับหมอกจาง
หอบใจช้ำ กล้ำกลืน คืนมาสู่
หวังจะอยู่ คู่น้อง ครองแนบข้าง
ตกภวังค์ หวังสลาย ใจเปราะบาง
ไห้ครวญคราง คลั่งเพ้อ เธอตัดใย
มองม่านหมอก หมู่เมฆ มัวหมองหม่น
รักลอยหล่น เลือนลาง ร้างหลุดไหล
พอหมอกจาง นางพราก จากไปไกล
สองดวงใจ สองหญิง ทิ้งจากเรา
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
