ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

อย่าถาม

โปรดอย่าถามว่าเธอนี้ดีแค่ไหน
ใครต่อใครเขารู้กันวันวานล่วง
บริสุทธิ์ประดุจล้างหรือด่างดวง
ก็เป็นช่วงจารึกเช่นที่เป็นไป

แม้ดีเลิศประเสริฐล้นจนท่วมฟ้า
เห็นคนอื่นไร้ค่าในต่ำใต้
มิควรคู่จะสู่สมโลมฤทัย
มิใส่ใจจะกลั้วเกลือกเลือกมองเมิน

ต่อให้สูงจนสุดหล้าฟ้าสวรรค์
สำหรับเธอกับฉันก็ห่างเหิน
หากจะนับก็กลับเห็นเป็นส่วนเกิน
มิอาจเดินมิอาจคู่หรืออยู่เคียง

เธอจะดีสักแค่ไหนดีไปเถิด
ให้ประเสริฐมิอยากพบขอหลบเลี่ยง
แม้หางตาหากขอร้องให้มองเมียง
ฉันก็เพียงจะรีบเมินเดินจากไป

 

[panthong.kh]

แค่อยากรู้ เลยถาม ตามประสา
กลัวหาว่า  เย่อหยิ่ง จริงใช่ไหม
ไม่อยากตอบ ไม่เคย จะเสียใจ
ยังอยู่ได้ สนุก ทุกคืนวัน

เห็นเธอซืม เซื่องเศร้า เหงาทุกช่วง
เลยเป็นห่วง ป่วงป่วย ด้วยไหมนั่น
เจ็บในอก หมกไหม้ ใจจาบัลย์
หรือหวาดหวั่น สั่นทั่ว หัวจรดเท้า

ตาแดงก่ำ ร่ำไห้ ใช่ไหมหนอ
ซ้ำหน้างอ คอตก ดั่งนกเหงา
อาการหนัก รักคุด สลุดเอา
จึงซึมเซา เข้าครอบงำ จำฝืนทน

ไม่อยากตอบ ไม่เป็นไร จะไม่ซัก
ที่ฉันทัก ทายเธอ อย่าเผลอบ่น
คิดเสียว่า การ้อง ก้องเวียนวน
อย่ามาสน ให้พ้นผ่าน ขี้คร้านฟัง
พันทอง
๗/๐๔/๕๖