มองสายฝนพร่างพราวหนาวในอก
ยินฝนตกอกผวาหาใครเหมือน
หยาดน้ำตารินร่ำเหมือนย้ำเตือน
รักลอยเลื่อนลับหายสายฝนพรำ
จำใจจากลาไปไกลจากถิ่น
น้ำตารินรดใจให้กลืนกล้ำ
ที่ต้องลาลับหายใช่ใจดำ
น้องระกำยิ่งเหลือเพราะเบื่อนา
natcha
ยินฝนตกอกผวาหาใครเหมือน
หยาดน้ำตารินร่ำเหมือนย้ำเตือน
รักลอยเลื่อนลับหายสายฝนพรำ
จำใจจากลาไปไกลจากถิ่น
น้ำตารินรดใจให้กลืนกล้ำ
ที่ต้องลาลับหายใช่ใจดำ
น้องระกำยิ่งเหลือเพราะเบื่อนา
natcha
เมื่อดาวดิน ผินลา เบื่อนาทุ่ง
สะพานรุ้ง ฟุ้งฝัน เจ้าดั้นหา
จักปีนป่าย หมายเป็น เช่นดารา
ฤๅเสาะหา คว้าไขว่ ใดขวัญยืน
แม้นว่าน้อง ต้องการ มิหาญหัก
หากลุยปลัก เลนนา ล้าเกินฝืน
ก่อนเจ้าจาก ฝากคำ ทั้งกล้ำกลืน
วันใดขื่น คืนดิน ถิ่นดาวเรือง
สะพานรุ้ง ฟุ้งฝัน เจ้าดั้นหา
จักปีนป่าย หมายเป็น เช่นดารา
ฤๅเสาะหา คว้าไขว่ ใดขวัญยืน
แม้นว่าน้อง ต้องการ มิหาญหัก
หากลุยปลัก เลนนา ล้าเกินฝืน
ก่อนเจ้าจาก ฝากคำ ทั้งกล้ำกลืน
วันใดขื่น คืนดิน ถิ่นดาวเรือง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
