พิมพ์วาสอยากลองแต่งวิชชุมมาลาฉันมท์ ๘ ดูค่ะ 
ดอกแก้วแพร้วหล่น ให้จนหม่นใจ
ลมปลิวพลิ้วไหว พากลิ่นรัญจวน
กลิ่นหอมดอมชื่น หล่นคืนพื้นหวน
กลิ่นหอมอบอวน กลายหายคลายไป
ยามลมตรมมาก พาพรากจากหาย
ให้พิศจิตวาย ธาราพาไหล
แก้วพร่ำรำพัน อาสัญหวั่นใจ
ลู่เอนคราใด ดวงชีวีโรย
ดอกแก้วแพร้วหล่น ให้จนหม่นใจ
ลมปลิวพลิ้วไหว พากลิ่นรัญจวน
กลิ่นหอมดอมชื่น หล่นคืนพื้นหวน
กลิ่นหอมอบอวน กลายหายคลายไป
ยามลมตรมมาก พาพรากจากหาย
ให้พิศจิตวาย ธาราพาไหล
แก้วพร่ำรำพัน อาสัญหวั่นใจ
ลู่เอนคราใด ดวงชีวีโรย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
