บทที่ 11 เมืองอยากเกิด

 
เมืองไหนๆไม่เร้าใจเท่าแบงคอก

เท่ไม่หยอกศิลปินบินว่อนหลาย

พระเอกจ๊าบนางเอกแจ๋วมีมากมาย

ทั้งนางนายถ่ายแบบแนบเนื้อกัน

                                                           
มีชื่อก้องเงินทองจะไปไหน

ดาวดวงใหม่เป็นง่ายอย่างที่เห็น

เสริมหล่อนิดเพิ่มสวยใสไม่ลำเค็ญ

มีคนเข็นขึ้นนภาประดับเคียง

                                                           
เมืองจึงรวมคนอยากเป็น “ซัมบอดี้”

ขอสักทีในชีวิตมีชื่อเสียง

ขอสักครั้งดังสนั่นลั่นวังเวียง

ขอผ่าเปรี้ยงเหวี่ยงชื่อลือเลื่องแดน

                                                           
เยาวชนชายหญิงวิ่งวุ่นพล่าน

ขอสอบผ่านแจ้งเกิดเทิดแบบแผน

เป็นดารานักร้องจ้องรำแพน

ขอขึ้นแท่นแผ่หางกางปีกงาม

                                                           
ลายนกยูงใช่งามตามที่เห็น

กว่าได้เป็นตามอยากมากขวากหนาม

เกี่ยวหนังเนื้อบาดผิวใจได้แผลทราม

รอยคำถามซ่อนไว้ใต้ขนเนียน

                                                           
หนุ่มสาวหลงเข้าดงกรงกับดัก

ไร้ตระหนักเสือร้ายตะปบเศียร

นักสะสมพรหมจรรย์ชนชั้นเซียน

ร้อยเล่มเกวียนเรียนรู้ได้เมื่อสายเกิน

 

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์

ตีพิมพ์ในนิตยสาร vote ปักษ์แรก ก.พ. ๒๕๕๔