โอ้ใจเอยเคยซึ้งคะนึงน้อง
น้องไม่มองปองใจทำให้คิด
คิดมากเตือนเหมือนตนเป็นคนผิด
ผิดเพราะจิตรักคนไม่สนใจ
ใจจึงจำเจ็บจดกำหนดรัก
รักข้างเดียวเจียวประจักษ์หนักไฉน
ไฉนยังฝังจำอยู่ร่ำไป
ไปมิพ้นทนอาลัยฤทัยตรม...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
ตรมฤดี ที่ร้าว เศร้าทรวงหนัก
หนักในรัก ภักดิ์หาย ไร้สุขสม
สมดวงแด แพ้รัก ที่ฝากปม
ปมรักขม ถมทรวง กลายล่วงลา
ลาลับหาย สลายเลือน ไม่เหมือนฝัน
ฝันผูกพัน วันก่อน ไม่ย้อนหา
หาคืนหวน ครวญคำเคยย้ำมา
มาร่วมร้อย คอยค่า สัญญาใจ...
“สุนันยา”
หนักในรัก ภักดิ์หาย ไร้สุขสม
สมดวงแด แพ้รัก ที่ฝากปม
ปมรักขม ถมทรวง กลายล่วงลา
ลาลับหาย สลายเลือน ไม่เหมือนฝัน
ฝันผูกพัน วันก่อน ไม่ย้อนหา
หาคืนหวน ครวญคำเคยย้ำมา
มาร่วมร้อย คอยค่า สัญญาใจ...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
