.jpg)
เจ้าเป็นนกผกผินบินลงต่ำ
ถูกเขาย่ำเหยียดหยามหมดความหวัง
รู้ว่าเหนื่อยเมื่อยล้าพะว้าพะวัง
หันกลับหลังมีใครรออย่าท้อใจ
ณ ป่าเขาลำเนาไพรไม่ไกลนัก
มีความรักความเมตตาให้อาศัย
เจ้าบาดเจ็บเหน็บหนาวร้าวเท่าใด
เยียวยาให้เท่านั้น....วันคืนดง
ถูกเขาย่ำเหยียดหยามหมดความหวัง
รู้ว่าเหนื่อยเมื่อยล้าพะว้าพะวัง
หันกลับหลังมีใครรออย่าท้อใจ
ณ ป่าเขาลำเนาไพรไม่ไกลนัก
มีความรักความเมตตาให้อาศัย
เจ้าบาดเจ็บเหน็บหนาวร้าวเท่าใด
เยียวยาให้เท่านั้น....วันคืนดง
ขอโทษที่ไม่สัมผัสครับ....ตอบช้าไปนิด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
