โอ้เรียมหลง...เพ็ญโสมประโลมฟ้า
แต่ปากชา...อึกอัก..เกินจักเผย
พูดกระใด...ฤ ติดขัด, กำดัดเชย
เิอ่อ..คือ..เอ่อ...พิโธ่เอ๋ย...เฮ้ย! อะไร
ด้วยรักจริงรักแท้แต่แถมโจ้
ทั้งโมโห...ทั้งอกช้ำ...ทำไฉน
เห็นผู้เฒ่า...วนแถลง...แสยงใจ
กริ่งนงไพร..."โสม"แพ้...แก่ึคำลวง
ศรีเปรื่อง
๒๖ ต.ค. ๒๕๕๖
แต่ปากชา...อึกอัก..เกินจักเผย
พูดกระใด...ฤ ติดขัด, กำดัดเชย
เิอ่อ..คือ..เอ่อ...พิโธ่เอ๋ย...เฮ้ย! อะไร
ด้วยรักจริงรักแท้แต่แถมโจ้
ทั้งโมโห...ทั้งอกช้ำ...ทำไฉน
เห็นผู้เฒ่า...วนแถลง...แสยงใจ
กริ่งนงไพร..."โสม"แพ้...แก่ึคำลวง
ศรีเปรื่อง
๒๖ ต.ค. ๒๕๕๖
เอ..ยินเสียง...ใครโหมตะโกนหา
ดังอุรา...แทบไหว..เรื่องใหญ่หลวง..?
อยากจะบอก...กรอกคำ...ให้ช้ำทรวง
ใจทั้งดวง...เศร้าเผย...ให้เอ่ย..ลา
อักษรพจน์..บทกานท์ ที่ขานถ้อย
กล่าวเรียงร้อย...สื่อใจ...ให้กังขา
พี่"ศรีเปรื่อง"...เฟื่องฟุ้ง...ยุ่งละวา
ในเนื้อหา...จันทร์แพ้...ดวงแดเอย
หนึ่งโสม..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
