.jpg)
ดอกเอ๋ย ดอกจำปา..
จะเหว่ว้าหมองหม่นจนใจหาย
จากเรือน.ญาติ...ขาดมิตรเคียงชิดกาย
เจ้าจะหมายพึ่งใครเขาไม่แล
เพียงน้ำคำล่อหลอกที่หยอกหยิก
เขาแพลงพลิกเสียให้ใจเป็นแผล
ทั้งกิ่งใบร่วงหล่นจนดายแด
สงสารแม่จำปากำพร้าเอย....
แซม
..ดอกเอยโอ้ดอกรัก..
พิสุทธิ์นักถักร้อยเป็นสร้อยสวย
จะสวมศอขอทัดรัดเกลี้ยวมวย
เกศาสวยประดับชมภิรมย์ใจ
สไบแพรแผ่ห่มพรมร่างแนบ
ดอกรักแอบแนบจิตพิสมัย
อย่าให้เหมือนบุปผาพวงมาลัย
มาร้อยใจแล้วชายสายตาเลือน
///////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๔/๙/๕๖
พิสุทธิ์นักถักร้อยเป็นสร้อยสวย
จะสวมศอขอทัดรัดเกลี้ยวมวย
เกศาสวยประดับชมภิรมย์ใจ
สไบแพรแผ่ห่มพรมร่างแนบ
ดอกรักแอบแนบจิตพิสมัย
อย่าให้เหมือนบุปผาพวงมาลัย
มาร้อยใจแล้วชายสายตาเลือน
///////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๔/๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
