ยังเป็นหัวใจเหงา ~ เหงา
ที่ใช้หายใจเพื่อให้หมดวันเก่า . .. เพียงเท่านั้น
วันเวลาหมุนความเปล่าไร้มาให้ทุกวัน
ราวกับว่าโลกใบนี้ไม่มีหัวใจอีกดวงเพื่อให้ฉัน .. . เก็บความผูกพันไว้รอ
สามร้อยหกสิบกว่าวัน - - ที่อยู่ลำพังกับความเหงา
เป็นความจงใจของฟ้าหรือเปล่า . .. ที่แกล้งให้ท้อ
หรือว่าความรักดี ~ ดี .. . บนโลกใบนี้มีไม่เพียงพอ
คนเต็มใจจะรักจึงต้องรออีกหลาย พ.ศ. .. กว่าจะมา
. ..
.. .เหตุใด - - การเจอคนที่ใจตรงกันมันยากนัก
หรือว่าความรัก . . ชอบวิ่งหนีคนที่ตามหา
“ฉันเป็นของ ~ ของ ใคร?” . . . นึกสงสัยตลอดมา
. . . ปฏิทินใบสุดท้ายจวนหมดวันให้ขีดฆ่า . . .
เหมือนที่ฉันใกล้หมดแรงรอรักแท้ที่ศรัทธา . . และมองว่า “ความเหว่ว้า”เท่านั้นที่มีจริง~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
