ขออภัย ลืมสิ่งสำคัญมากๆๆๆ คือ

ชื่นชมเธอมากๆๆๆ ด้วยความจริงใจ 
ผิดถูกในการแต่งคำประพันธ์  ไม่สำคัญเท่า  กล้าลงมือทำ

๑ ความไม่ชัด
- ทำไม "พี่อ้อนบอกรัก" แล้ว "ข้าช้ำจิต"
- "ยามพี่กอดโลมเล้าเยาวมาลย์" เยาวมาลย์ เป็น ตัวผู้แต่ง หรือ หญิงอื่น
๒ ด่าว (กลอน) ว. อาการดิ้นอย่างดิ้นแด่ว ๆ 
๓ "ในครานี้" ดูคำแนะนำ คุณไร้นาม เรื่องเสียงเอก โท ตรี
๔ "มีชีพกลับ" ภาษาฟังแปลกๆ
๕ ฤๅ เป็น ฤ และ เพียง เป็น ฤ ด้วย ดีกว่าไหม
๖ ที่เห็นๆ "ยามสมหมาย" แล้ว ยากหาชายมา "หว่านหวาน" อีก
๗ "ทรงจำ" คงตั้งใจเป็น ความทรงจำ : ลดคำแบบนี้ อันตราย
"ทรง" เป็นคำแสดง ราชาศัพท์ ได้

(เล่าขำๆ : มีผู้แต่งว่า กระทบทั่ง - ตั้งใจว่าเป็น กระทบกระทั่ง
มีผู้ตอบกลับว่า โอ๊ย เลือดสาดเลย 555 คงเข้าใจนะ 555)