กินข้าวหมับ กับปลา เดินหน้าบ้าน
ศักดิ์นันท์ท่าน ผ่านหอ ก็ได้เห็น
นานเกือบปี มีใคร หนอใจเย็น
จำต้องเข็น เร้นร่าง หานางนอน
คนมิเป็น เช่นพี่ มีรู้เรื่อง
อย่าโกรธเคือง แค้นคลั่ง ใช่สั่งสอน
ชายเฉียบโซ โคคึก ฮึกขวิดดอน
เขียนแต่กลอน นอนถ่าง หรืออย่างไร
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
