พิมพ์หน้านี้ - คนหนึ่งคนที่เหงา...เมื่อเราต้องจากกัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ปีศาจสุรา ที่ 18 มกราคม 2010, 08:55:AM



หัวข้อ: คนหนึ่งคนที่เหงา...เมื่อเราต้องจากกัน
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจสุรา ที่ 18 มกราคม 2010, 08:55:AM
เหงาเมื่อเธอลาไกลใจหว้าเหว่
เหงาเมื่อคิดถึงคนไกวเปลยามหลับฝัน
เหงาเมื่อคิดถึงตอนเคยหยอกล้อกัน
เหงาเมื่อตื่นมานั้นไม่มีเธอ
มองรอบข้างไม่มีเธออีกแล้ว
ไร้วี่แววคนปลอบยามพลั้งเผลอ
อีกเมื่อไรเธอจะกลับมาพบเจอ
เหงาทุกครั้งที่เธอไม่เคียงกาย
โปรดสงสารกันบ้างเถอะคนดี
แค่วจีก็มีซึ่งความหมาย
เอ่ยทายทักคนที่เหงาแทบตาย
โปรดช่วยคลายความเหงาที่เรามี
อยากจะเขียนคำว่าเหงาตัวเท่าฟ้า
อยากจะเอ่ยวาจาว่าอยากหนี
ให้ห่างจากความเหงาไปเสียที
ไม่มีเธอฉันเหงาเศร้าสุดใจ


หัวข้อ: Re: คนหนึ่งคนที่เหงา...เมื่อเราต้องจากกัน
เริ่มหัวข้อโดย: " meemoo " ที่ 18 มกราคม 2010, 09:12:PM
..จากวันนั้น..ฉันมีเธอ..อยู่เคียงข้าง..

..ความอ้างว้าง..ที่เพิ่ม..เริ่มจางหาย..

..เธอนำรัก..อบอุ่น..หนุนข้างกาย..

..ให้ผ่อนคลาย..ความหมายซึ้ง..คืนแห่งรัง..
 
..ความเป็นเรา..เฝ้าถาม..ตามหน้าที่..

..ใจดวงน้อย..ที่ริบหรี่..มีความหวัง..

...ความจงรัก..ภักดิ์ดี..มีพลัง..

..ให้หัวใจ..ที่สิ้นหวัง..ยังก้าวเดิน..  "Myself" 
 

         emo_115        emo_111   

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]