ครั้งหนึ่งในชีวิตคิดแล้วเสียว
เป็นครั้งเดียวโชคดีไม่มีเรื่อง
เอารถเกียร์ออโต้จอดในเมือง
พอดับเครื่องใส่เกียร์ถอยแล้วปล่อยไว้
ดึงเบรกมือให้ตึงแล้วจึงออก
ไปซื้อของข้างนอกที่อยู่ใกล้
เผอิญเพื่อนมารับอย่างฉับไว
ด้วยหัวใจชื่นบานไปงานเลี้ยง
รุ่งเช้าเพื่อนมาส่งที่ตรงรถ
ขนหัวหดรถถอยจากรอยเลี่ยง
เผอิญติดถังขยะไม่ผละ,เอียง
รถข้างเคียงจอดติดในทิศทาง
ถ้าไม่มีถังขยะกะดะไว้
รถคงไหลกลางถนนไปวนขวาง
รถคงติดหนึบหนับเหมือนจับวาง
จราจรคงคว้างในกลางวัน
คิดขึ้นมาคราใดหัวใจหนาว
ถึงเรื่องราวอดีตที่บิดผัน
อะไรหนอมาช่วยเอาไว้ทัน
ถังขยะมากั้นทันท่วงที
ขอขอบคุณสวรรค์ที่ท่านช่วย
ไม่เช่นนั้นคงซวยไปหลายซี่
คงถูกจับ,ถูกปรับ,ไม่นับตี
ต่อแต่นี้จดจำจนวันตาย
“ไพร พนาวัลย์”
คิดแล้วน่าใจหายจริงๆที่ดันไปใส่เกียร์ถอยหลังเอาไว้ได้ยังไง?ตอนนั้น เมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว ก็ยังไม่แก่เท่าไหร่เลยน้า...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
