emo_85หน้าหนาวสาว ควรใคร่ ไหวหวั่นจิต
พินิจคิด คร่ำควร ชวนไหลหลง
สุนันยา ญาใจ ใฝ่พะวง
เธอนี้มี ทรวดทรง องค์เทวี
หากใครได้ ครอบครอง ต้องสุขสม
ภิรมย์ชม ชื่นช้อย ร้อยสุขี
น้องนิ่มยิ้ม พริ้มพราย ชายเปรมปรี
วจีนี้ พร่ำบอก ออกจากใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]พินิจคิด คร่ำควร ชวนไหลหลง
สุนันยา ญาใจ ใฝ่พะวง
เธอนี้มี ทรวดทรง องค์เทวี
หากใครได้ ครอบครอง ต้องสุขสม
ภิรมย์ชม ชื่นช้อย ร้อยสุขี
น้องนิ่มยิ้ม พริ้มพราย ชายเปรมปรี
วจีนี้ พร่ำบอก ออกจากใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
หนุ่มน้อยถ้อย หวานนัก ทักทายบอก
ดูเจ้าเย้า หยิกยอก หลอกไฉน
คมคำล้ำ ลึกเร้น เป็นเหมือนไฟ
แอนซ่อนชอน เชื้อไว้ อยู่ในจินต์
เรียงร้อยถ้อย อักษร กลอนสลวย
สอดแทรกแจก คำสวย ด้วยษรศิลป์
งามหมดบท วาดวาง ทางกวิน
ร้อยรินสิ้น ตำหนิ ติที่ใด..
“สุนันยา”
ดูเจ้าเย้า หยิกยอก หลอกไฉน
คมคำล้ำ ลึกเร้น เป็นเหมือนไฟ
แอนซ่อนชอน เชื้อไว้ อยู่ในจินต์
เรียงร้อยถ้อย อักษร กลอนสลวย
สอดแทรกแจก คำสวย ด้วยษรศิลป์
งามหมดบท วาดวาง ทางกวิน
ร้อยรินสิ้น ตำหนิ ติที่ใด..
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
