Re: @..ฝึกแต่งโคลง..@

รำพึงรำพันคลั่งเพ้อละเมอพก

๑.
เกิด      เพื่อวนว่ายชดใช้      กรรมเวร
แก่      คือระเบียบกฎเกณฑ์      รูปเค้า
เจ็บ      กายวิภาคอุกเข็ญ      วิบาก
ตาย      ทิ้งซากเปื่อยป่นเถ้า      เน่าเนื้อคลุ้งเหม็นฯ

๒.
ยาก      แก่กายใจนั่นล้วน      จิตปรุง
ดี      ประดับให้หอมฟุ้ง      อะคร้าว
มี      เงินทองสิบกระบุง      ล้นกิเลส
จน      เป็นเหตุจิตป่วยเศร้า      ทุกข์ท้นเทวษฝืนฯ

๓.
ล้ม      เพื่อลุกสู้แกร่งท้า      ทุกข์ภยันต์
หมอน      หนุนจิตตื่นเบิกบาน      พุทธะรู้
นอน      ให้นิ่งหลับสำราญ      มโนว่าง
เสื่อ      ดุจดั่งพาหนะกู้      หลุดพ้นแก้ววิมุติฯ

๔.
รัก      ยินดีในรูปเหง้า      รากกาม
โลภ      ความอยากอันทราม   เน่าเรื้อน
โกรธ      ดึงรั้นโง่บุ่มบ่าม      สิ้นสติ
หลง      อวิชชาย้อมเปื้อน      ทบท้นบอดเขลาฯ

๕.
ข้าว      ปลาอาหารนั่นแท้      ของจริง
ของ      ถ้วนทุกสรรพสิ่ง      หลอกล้วน
เงิน      มายาคติมนุษย์อิง      เปลือกค่า
ทอง      โลหะธาตุแต่ถ้วน      มนุษย์ปั้นอุปโลกน์ฯ