ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รการตติ]

สัจจะวัสดุ

ถ้าคุณชอบผิวมันนั้นคือแก้ว
หากแตกแล้วหลอมกี่ครั้งก็ยังใส
ถ้าชอบทึบรอยริ้วต้องผิวไม้
มิใช่ใช้เป็นฟืนฟอนตะกอนดิน

ผิวหยาบหยาบบางทีก็มีค่า
ถ้าเอามาประดิษฐ์เช่นอิฐหิน
ก้อนกรวดยังมีค่าเป็นอาจิณ
อย่าให้บิ่นใต้คงคาชลาลัย

สัมผัสนุ่มพื้นพรมแต่อมฝุ่น
เนียนละมุนเรือด ราได้อาศัย
งามแต่เพาะเหลือบถวิลและริ้นไร
ซ่อนตัวไว้ยั่งยืนใต้ผืนพรม

แพรผ้าไหมงามสง่าสูงค่านัก
ต้องรู้จักประจบประคบประหงม
ผิวยับง่ายคุ้นเคยยามเชยชม
ต้องผสมดิ้นทองผุดผ่องพิมพ์

ผิวเหล็กกล้าหนาบางแตกต่างนั้น
ยังมีวันป่นปี้ขี้สนิม
เจอไอเค็มกัดกร่อนก็อ่อนนิ่ม
ใช้แทงทิ่มเป็นศัสตราก็พาพ่าย

งามดั่งผิวทองแท้มิแปรผัน
กนกนั้นมิเคยเหลื่อมเสื่อมสลาย
แม้ยามต้องจำยอมหลอมละลาย
ก็กลับกลายจรัสแสงเป็นแท่งทอง !



รการตติ

[Prapacarn ❀]

ผิววับวาว พราวแสง แบ่งองศา
แท้ในค่า อยู่แห่งไหน ไม่มัวหมอง
แจ่มจรัส ประภัสร์พราย ในทำนอง
ชนแซ่ซร้อง บูชา ว่าค่าคง

จะตกตม จมปลัก รักษาแก่น
ใต้ดินแดน ถมถั่ง ยังสูงส่ง
จะตกน้ำ หลามไหล ไม่ปลดปลง
แม้หล่นลง กลางไฟ มิไหม้ลาม

เพชรในตม คมคำ จำแนบแน่น
เพชรเป็นแกน หัวใจ ไม่ไหวหวาม
เพชรแท้แน่ ใสสุก ทุกช่วงยาม
เพชรอร่าม ประดับใน น้ำใจดี

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

สัจจะวัสดุ

ถ้าคุณชอบผิวมันนั้นคือแก้ว
หากแตกแล้วหลอมกี่ครั้งก็ยังใส
ถ้าชอบทึบรอยริ้วต้องผิวไม้
มิใช่ใช้เป็นฟืนฟอนตะกอนดิน

ผิวหยาบหยาบบางทีก็มีค่า
ถ้าเอามาประดิษฐ์เช่นอิฐหิน
ก้อนกรวดยังมีค่าเป็นอาจิณ
อย่าให้บิ่นใต้คงคาชลาลัย

สัมผัสนุ่มพื้นพรมแต่อมฝุ่น
เนียนละมุนเรือด ราได้อาศัย
งามแต่เพาะเหลือบถวิลและริ้นไร
ซ่อนตัวไว้ยั่งยืนใต้ผืนพรม

แพรผ้าไหมงามสง่าสูงค่านัก
ต้องรู้จักประจบประคบประหงม
ผิวยับง่ายคุ้นเคยยามเชยชม
ต้องผสมดิ้นทองผุดผ่องพิมพ์

ผิวเหล็กกล้าหนาบางแตกต่างนั้น
ยังมีวันป่นปี้ขี้สนิม
เจอไอเค็มกัดกร่อนก็อ่อนนิ่ม
ใช้แทงทิ่มเป็นศัสตราก็พาพ่าย

งามดั่งผิวทองแท้มิแปรผัน
กนกนั้นมิเคยเหลื่อมเสื่อมสลาย
แม้ยามต้องจำยอมหลอมละลาย
ก็กลับกลายจรัสแสงเป็นแท่งทอง !



รการตติ

ขอชมจากใจเลยว่า  กลอนนี้ยอดมากๆ  ลักษณะลีลาน้ำเสียง เหมือนกับกลอนเก่าๆที่เคยได้ยินมาก่อนเลย 

อาทิเช่น
           หากหัวใจ ใสบาง  เหมือนอย่างแก้ว
            คงแตกแล้ว  ด้วยฤทธิ์  ความคิดถึง
หรืออย่าง
          อันนินทา  กาเล  เหมือนเทน้ำ
            ไม่ชอกช้ำ  เหมือนเอามีด  ไปกรีดหิน
หรือ
      เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้     ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
       ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ    เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกาฯ
                                         (นิราศภูเขาทอง)

นานๆทีถึงจะได้เห็นการแต่งกลอนที่มีสำนวนแบบนี้  สุดยอดมากๆ     

[รการตติ]

ขอชมจากใจเลยว่า  กลอนนี้ยอดมากๆ  ลักษณะลีลาน้ำเสียง เหมือนกับกลอนเก่าๆที่เคยได้ยินมาก่อนเลย 

อาทิเช่น
           หากหัวใจ ใสบาง  เหมือนอย่างแก้ว
            คงแตกแล้ว  ด้วยฤทธิ์  ความคิดถึง
หรืออย่าง
          อันนินทา  กาเล  เหมือนเทน้ำ
            ไม่ชอกช้ำ  เหมือนเอามีด  ไปกรีดหิน
หรือ
      เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้     ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
       ล้วนหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ    เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกาฯ
                                         (นิราศภูเขาทอง)

นานๆทีถึงจะได้เห็นการแต่งกลอนที่มีสำนวนแบบนี้  สุดยอดมากๆ     

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ  รการตติ จะพัฒนางานในครั้งต่อต่อไป ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ