~เพราะ??~
ฉันลืมตามาพร้อมกับคำถาม
จึ่งคอยตามคำตอบมามอบจิต
ทุกนาทีที่ย่ำคอยย้ำคิด
ว่าชีวิตที่อยู่..สู้เพื่อใคร?
หรือคนนี้ที่ฉันนั้นค้นหา?
หรือคนนี้ที่ฟ้าส่งมาไข?
หรือตรงนี้ที่เราเฝ้าย่ำไป?
หรือตรงนี้ที่ใจนั้นหมายปอง?
เพราะอะไร?..ในโลกอันโศกเศร้า?
ถึงมีเราร่วมสร้างกลางชนผอง
แล้วอะไร?..ใดหรือคือครรลอง
แล้วฉันต้องก้าวตามนิยามใคร?
หรือตำราเล่มนี้ที่เฉลย?
หรือพังเพยบทนั้นที่กลั่นไว้?
หรือกฎเกณฑ์ที่สร้างให้ย่างไป?
หรือโหราฯพาใจให้ติดตาม?
เพราะอะไร?...ในฝันอันสูงสุด
ต้องสะดุดหยุดลงตรงคำถาม
แล้วสิ่งใด?...ใครหนาว่างดงาม
แล้วสรรพใด?...ใครหยามว่าโสมม
เมื่อหัวใจไล่ติดลิขิตโลก
จึงบินโบกตามไปเพื่อได้สม
จึงแฝงเงาเขาไปเพื่อได้ชม
จึงร่วงเรเซล้ม..จมภวังค์
Oo..เมื่อเราหยุดทุกอย่างวางเสียสิ้น
จึ่งได้ยินเสียงใจในความหวัง
จึ่งได้รู้ว่าตนนี้มีพลัง
จึ่งได้ฟังลมหายใจ..ของตัวเอง
ดั่งคำถามสิ้นลงณ.ตรงนั้น
เมื่อแสงจันทร์ส่องเย็นเห็นเงาเปล่ง
เมื่อลมโชยโรยริ้วพริ้วบรรเลง
ฉันจึ่งเร่งฝีเท้า..ก้าวเพื่อตน
จบจ้ะบอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
