มาชะอำช้ำใจใครจะเหมือน
นั่งมองเดือนคนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
คนที่รักภักดีมิมีเงา
มีเพียงเราร้องไห้ใต้แสงจันทร์
เธอคงลืมปลื้มคนใหม่ด้วยใจสุข
ส่วนฉันทุกข์ทับถมจมความฝัน
ความรักเอยเผยสุขแล้วทุกข์ทัน
สุดจะสรรคำเหน็บเจ็บฤทัย
มองทะเลเห่คลื่นยื่นมือหา
เช็ดน้ำตาอีกหนทนมิไหว
ความเหงาจู่โจมจนมิสนใจ
เสียงของใครตะโกนอย่าโจนเลย
เย็นยะเยือกเลือกแล้วแก้วตาพี่
ไม่ขอมีชีวิตผิดคำเอ่ย
ชาตินี้ไม่ใช่ชาติหน้าค่อยมาเปรย
ทะเลเชยร่างฉันมิผันแปร
คงสุดสิ้นสวาทที่วาดหวัง
มีน้ำฝังร่างไว้ใต้ดวงแข
เงียบสงบจบลงตรงดวงแด
เธอมิแลฉันขอลาสู่สาคร
---กังวาน---
นั่งมองเดือนคนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา
คนที่รักภักดีมิมีเงา
มีเพียงเราร้องไห้ใต้แสงจันทร์
เธอคงลืมปลื้มคนใหม่ด้วยใจสุข
ส่วนฉันทุกข์ทับถมจมความฝัน
ความรักเอยเผยสุขแล้วทุกข์ทัน
สุดจะสรรคำเหน็บเจ็บฤทัย
มองทะเลเห่คลื่นยื่นมือหา
เช็ดน้ำตาอีกหนทนมิไหว
ความเหงาจู่โจมจนมิสนใจ
เสียงของใครตะโกนอย่าโจนเลย
เย็นยะเยือกเลือกแล้วแก้วตาพี่
ไม่ขอมีชีวิตผิดคำเอ่ย
ชาตินี้ไม่ใช่ชาติหน้าค่อยมาเปรย
ทะเลเชยร่างฉันมิผันแปร
คงสุดสิ้นสวาทที่วาดหวัง
มีน้ำฝังร่างไว้ใต้ดวงแข
เงียบสงบจบลงตรงดวงแด
เธอมิแลฉันขอลาสู่สาคร
---กังวาน---
หาดชะอำค่ำนี้..มีร่างเขา
คลื่นเบาเบาพัดพามาติดขอน
โถคนดีหนีหน้าน้องอาวรณ์
มาจากจรตัดช่องน้อยแต่พอตัว
เพราะไฟรักเผาผลาญมานพี่หม่น
มิอาจสู้ผจญกับเงาสลัว
คนเคียงข้างร้างไกลไม่กลับมา..ชัวร์
พาจิตมัวโจนทะเลให้เห่นอน
คำสัญญาเธอให้ไว้กับพี่
เป็นก๊อปปี้ใช่ของจริง..หญิงหลอกหลอน
เธอสลัดตัดใจไม่อาทร
เสียเวลาวิงวอนเธอจรลับ
แสนเสียดายพี่กังวานสังขารร่วง
ตกในห้วงหมองหม่นจนชีพดับ
เห็นหมู่ญาติมารอ..พี่คอพับ
โปรดสดับ..เป็นอุทาหรณ์ไว้สอนใจ
แซมค่ะ
คลื่นเบาเบาพัดพามาติดขอน
โถคนดีหนีหน้าน้องอาวรณ์
มาจากจรตัดช่องน้อยแต่พอตัว
เพราะไฟรักเผาผลาญมานพี่หม่น
มิอาจสู้ผจญกับเงาสลัว
คนเคียงข้างร้างไกลไม่กลับมา..ชัวร์
พาจิตมัวโจนทะเลให้เห่นอน
คำสัญญาเธอให้ไว้กับพี่
เป็นก๊อปปี้ใช่ของจริง..หญิงหลอกหลอน
เธอสลัดตัดใจไม่อาทร
เสียเวลาวิงวอนเธอจรลับ
แสนเสียดายพี่กังวานสังขารร่วง
ตกในห้วงหมองหม่นจนชีพดับ
เห็นหมู่ญาติมารอ..พี่คอพับ
โปรดสดับ..เป็นอุทาหรณ์ไว้สอนใจ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
