ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

อันศักดิ์ศรีกวีไทยในกาลก่อน
ท่านสั่งสอนรู้รักสมัครสมาน
ให้อ่อนช้อยถ้อยคํารําพันกานท์
มาเนินนานถึงบรรลุปัจจุบัน

ด้วยอักษรภาษาศิลป์ถิ่นสยาม
นั้นงดงามทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ
หากเปลี่ยนแปลงเป็นอาวุธเข้าโรมรัน
เข่นฆ่ากันให้ย่อยยับถึงอับปาง

หากเช่นนั้นเถ่าป่นก่นกระดูก
ท่านที่เคยปั้นปลูกคงหมองหมาง
เห็นลูกหลานผลาญกวีผิดที่ทาง
คงจักต้องครวญครางเพราะเสียใจ

[กวีพเนจร]

หากวันนี้เลือดกวีต้องแปดเปื้อน
ใช้อักษรเฉือดเฉือนเข้าข่มหยาม
บรรพบุรุษเคยก่อตั้งท่านประณาม
ใยใช้ล่ามอักษรเข้าโจมตี

หากวันนี้กวีไทยไร้รู้รัก
หรือจะต้องแตกหักในครานี้
อย่างน้อยเราก็ได้ชื่อว่า"กวี"
ที่เคยมีเนิ่นนานกาลผ่านมา

เคยได้เป็นพี่น้องผองเหล่าเพื่อน
กลับแชเชือนเปลี่ยนไปให้กังขา
กลอนกวีที่เคยต่ออักษรา
เหลือเพียงว่าอดีตที่ผ่านไป

พวกเราคือเหล่าศิษย์สุนทรภู่
บรมครูแห่งกาพย์กลอนท่านสร้างไว้
ประกาศศักดิ์ชื่อเสียงสำเนียงไทย
ให้โลกได้ลือนาม"สยามกวี"

จงรักมั่นหมั่นเพียรให้รู้รัก
ร่วมสมัครสมานสัมพันธ์นี้
เลือดกวีพี่น้องไทยสามัคคี
ใช่โจมตีกันด้วยกลอนของคนไทย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]