มิเทียบทันขวัญแขแม้เพียงเสี้ยว

           ซึ่งปราชญ์เปรียวเรียวไหวในอักษร

           ทุกบาทบทหยดย้อยร้อยอาวรณ์

           ดุจอัปสรพรพรมฉมคคนางค์



.........................................................................




.....เพียงทอถักอักษรเป็นกลอนสาน

...ตามบุราณใช่..วิทู...ครูวรรณศิลป

...ขอเสมอเพื่อนกรองคล้องกวิน

...เอ่ยวาทินสู่กันฉันไมตรี