บางครั้งคราวราวว่าชะตาแกล้ง
ให้เหือดแห้งแรงโรยระโหยหา
ได้แต่ร้องฟ้องกรรมไม่นำพา
ปล่อยชีวาพร่าสวาทสิ้นขาดกัน
วิบากรักชักนำคอยกำหนด
จึงรันทดหมดทางจะสร้างฝัน
คงทิ้งรักหักร้างแต่ปางบรรพ์
กรรมตามทันพลันไร้คู่ชูกมล
คงต้องสร้างทางบุญมาหนุนช่วย
เพื่ออำนวยด้วยฤทธิ์ประสิทธิ์ผล
ให้กระจ่างทางฝันบันดาลดล
ได้ยินยลหนทางสว่างเดิน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
