คนอย่างฉัน นับวัน จะงี่เง้า
ตั้งแต่เช้า ยันเย็น เป็นไม่ได้
ขวานผ่าซาก กากเดน เด่นเกินใคร
จ๊ะจ๋าไม่ เคยมี ที่ต้องการ
เมื่อความคิด ติดลบ จบดีกว่า
เปลืองเวลา อยู่ไป ใจฟุ้งซ่าน
ทำอะไร ขวางตา ด่าประจาน
ทรมาน พาลหลบ จบกันที
คนอย่างฉัน มันเก่า ไม่เข้าท่า
ไร้น้ำยา อย่าขืน ฝืนใจนี่
ความพ่ายแพ้ แค่เจ็บ เหน็บฤดี
เต็มทั้งสี่ ห้องใจ ไม่ไหวทน
ขอออมแรง เอาไว้ ใช้วันหน้า
เรื่องงอนง้อ นั้นหนา อย่าไปสน
เดินหน้าต่อ ท้อไย ในคำคน
หาเลี้ยงตน เองได้ ไม่ต้องแคร์
พันทอง
๑๙/๐๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
