จนเหนื่อยล้าความหวังก็ยังแว่ว
เศษซากรักมาประดังพังทุกแนว
ไร้วี่แวววูบวายเหมือนสายลม
รักสำรองร้องไห้มาหลายครั้ง
หัวใจยังไม่จำช้ำสุดขม
คิดถึงเขาตัวเราเหงาเศร้าตรม
หรือเป็นพรหมท่านลิขิตให้ผิดรัก
คนรองบ่อนนอนช้ำเกินร่ำร้อง
ใจทุกห้องร้องระงมตรมแสนหนัก
ยังแอบหวังว่าใจนี้มีที่พัก
คนแอบรักปวดแปลบแสบหัวใจ
รู้วันนี้ใจเป็นรองไม่ร้องเรียก
ยอมสำเหนียกทุกทางอย่างยิ่งใหญ่
จงโชคดีมีรักคู่อยู่ต่อไป
และอวยชัยให้รักนั้นนิรันดิ์ดร
---***---
พงศ์ภัณฑ์
๘/๖/๙๘[/font]
หลงจนท้อ พ่อหนุ่ม ลุ่มหลงใคร
จึงเผลอใจ ไปรัก ภักดีมั่น
คงรักเขา เนาแอบ แนบชีวัน
มารำพัน หวั่นไหว ถึงใครกัน
รักปักใจ ใครกัน จึงฝันเก้อ
น้ำตาเอ่อ เหม่อลอย พลอยโศกศัลย์
คิดถึงเขา เหงาใจ ไปวันวัน
โทษพรหมพันธุ์ กลั่นแกล้ง แย่งรักไป
คนเป็นรอง หมองเศร้า เข้าใจเหอะ
เราเคยเจอ เยอะแยะ ตาแป๊ะไก๋
ดังตัวเรา เศร้าช้ำ ระกำใจ
เขาเก็บไว้ ใช้สำรอง เมื่อต้องการ
รู้วันไหน ใจเศร้า ก็เท่านั้น
เขาแปรผัน ปันใจ ไม่สงสาร
อย่าเผลอใจ ไปหลงเหล่า เยาวมาลย์
เธอชอบพาล หว่านเสน่ห์ เล่ห์กลลวง
ชลนา ทิชากร
<a href="http://www.youtube.com/v/7tPMOvpDIsU&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/7tPMOvpDIsU&rel=0&fs=1</a>
จึงเผลอใจ ไปรัก ภักดีมั่น
คงรักเขา เนาแอบ แนบชีวัน
มารำพัน หวั่นไหว ถึงใครกัน
รักปักใจ ใครกัน จึงฝันเก้อ
น้ำตาเอ่อ เหม่อลอย พลอยโศกศัลย์
คิดถึงเขา เหงาใจ ไปวันวัน
โทษพรหมพันธุ์ กลั่นแกล้ง แย่งรักไป
คนเป็นรอง หมองเศร้า เข้าใจเหอะ
เราเคยเจอ เยอะแยะ ตาแป๊ะไก๋
ดังตัวเรา เศร้าช้ำ ระกำใจ
เขาเก็บไว้ ใช้สำรอง เมื่อต้องการ
รู้วันไหน ใจเศร้า ก็เท่านั้น
เขาแปรผัน ปันใจ ไม่สงสาร
อย่าเผลอใจ ไปหลงเหล่า เยาวมาลย์
เธอชอบพาล หว่านเสน่ห์ เล่ห์กลลวง
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
