ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

อนิจจา รัก ของ เรา เขา ไป ไม่ ร่ำลา


อนิจา..หน้านี้หรือหน้าฝน
รัก..เราหรือมืดหม่นดั่งเมฆหนา
ของ..ความหวังวันรุ่งพิรุณพา
เรา..ดั้นด้นไขว่คว้าพบรักจริง

เขา..ขุนเขาอาทิตย์โค้งลงขอบฟ้า
ไป..จรดหนใดหนาเมื่อหยุดนิ่ง
ไม่..อาจคิดคาดหวังนั่งประวิง
ร่ำลา..ไปเพื่อเพริดพริ้ง ณ.ดินแดน



 


หัวข้อต่อไป ริ  แพร้ว เน้น รัก ฟ้า นก เศร้า หาญ

[นพตุลาทิตย์]

ริ  แพร้ว เน้น รัก ฟ้า นก เศร้า หาญ

ริ...ยลเดือนเด่นฟ้านภาแจ่ม
แพร้ว...แชล่มนวลเปล่งตะเลงฝัน
เน้น...ฟ้ากาฬกลบดาวสะกาวพลัน
รัก...แจ่มจันทร์ชวนหน้าคราเดือนเพ็ญ

ฟ้า...คืนนี้มีจันทร์เท่านั้นชื่น
นก...กลางคืนหลงคิดอาทิตย์เห็น
เศร้า...ใจครวญไกลฟากยากลำเค็ญ
หาญ...หักเข่นส่งข้ามความคิดไป

ตุลาทิตย์


"ยาก เลย ที่ จะ ต่อ ขอ ง่าย หน่อย"  หัวข้อ เกรียน อิอิ

[เอ๊พ]

"ยาก เลย ที่ จะ ต่อ ขอ ง่าย หน่อย" 

ยาก.อย่างไรฝ่าไปให้ถึงฝั่ง
เลย.สิ่งหวังคือสร้างทางเดินสอง
ที่.สำคัญใจคู่ต้องประคอง
จะ.คนจองปองรักไม่ล้างราญ

ต่อ.จากเริ่มคือเติมใจให้กันนิด
ขอ.เจ้าคิดต่างถ้อยคำร้อยขาน
ง่าย.หรือยากเฝ้าเพียรเรียนรู้นาน
หน่อย.หนักการกระทบกันคำใคร่ครวญ

หัวข้อต่อไป‘ใจ อ่อน โยน ดัง แก้ว ใส ใคร่ ถนอม’ ครับ

[iprowess]

‘ใจ อ่อน โยน ดัง แก้ว ใส ใคร่ ถนอม’


ใจ...จำจากรักร้างอ้างว้างเปลี่ยว
อ่อน...แรงเรี่ยวเดียวดายคล้ายสิ้นสูญ
โยน...โยกให้หวั่นไหวใจอาดูร
ดัง...เขาขุนขาดไม้ไร้สายธาร

แก้ว...ตาเอ๋ยพี่ขอเปรยเผยพร่ำบอก
ใส...ไม่หลอกออกจากใจใฝ่ประสาน
ใคร่...ครวญคิดติดตรึงใจไว้ให้นาน
ถนอม...ปานรักครั้งแรกแม้แยกทาง

หัวข้อต่อไป "แม้ วัน วาน ยัง อยู่ คู่ เคียง กัน" ครับ ^^

[Design with love ᵔᴥᵔ]

"แม้วันวานยังอยู่คู่เคียงกัน"

แม้.. จากตัวเธอจากไปไม่หวนกลับ
วัน.. เลยลับฉันยังอยู่สู้ความเหงา
วาน.. ยังหวานอบอวนเรื่องของเรา
ยัง.. คงเฝ้ารอวันเธอกลับมา

อยู่.. วันนี้เป็นอยู่ อยู่แบบนี้
คู่.. ฤดียังรอเธออย่างห่วงหา
เคียง.. ข้างฉันแม้วันแม้วันนี้เธอจะลา
กัน.. ความเศร้าเฉยชาพาใจตรม

                               with love"

หัวข้อต่อไป "เจ็บ  นี้  เพราะ  เธอ  ทิ้ง  ไว้  ไม่  หวนคืน" ค่ะ^^*

[นพตุลาทิตย์]

เจ็บ  นี้  เพราะ  เธอ  ทิ้ง  ไว้  ไม่  หวนคืน

เจ็บมาจนชินชาคำว่าช้ำ
นี้ระกำทำเราให้เศร้าหมอง
เพราะเพียงรักเลิกราน้ำตานอง
เธอไม่มองเมินหน้าระอาใจ

เจ็บมาจนวันนี้ที่ถูกทิ้ง
รักกันจริงเคยเพ้อเธอบอกไว้
หวนมาคิดผิดพลาดอาจจะไม่
เหลืออะไรอีกไว้ให้หวนคืน

ตุลาทิตย์


เกือบลืม  หัวข้อนะ  เจ็บ มา จน วันนี้ นอน ก็ มีแต่ น้ำตา

[TKDee~P2k_02]

เจ็บ..ปวดใจที่เธอไม่ใยดี
มา..วันนี้ต้องระทม ทนหม่นหมอง
จน..ไม่กล้าที่จะเงยหน้ามอง
วันนี้..ต้องชอกช้ำระกำใจ
นอน..หลับตาเฝ้าคิดคะนึงหา
ก็..คอยว่าเมื่อไหร่จะลืมได้
มีแต่..ภาพ เธอคนดี เต็มหัวใจ
น้ำตา..ไหลเพราะเจ็บนี้เกินทน

P2k_02  ^^

หัวข้อต่อไป " เพราะ รัก จึง บอก ให้ เธอ ได้ ยิน"

[นพตุลาทิตย์]

เพราะรักจึงบอก ให้เธอได้ยิน

เพราะ คำนี้ที่เก็บไว้ในลิ้นชัก
คำว่า รัก อยากเอ่ยเผยจิตให้
เพราะคิดถึง จึง แกล้งแฝงความใน
ส่งสื่อใจเป็นรหัส บอก ชัดเจน

อยากจะบอกความใน ให้ เธอรู้
กลัวโฉมตรูคุณ เธอ ละเมอเห็น
กว่าจะ ได้ รู้ว่ารักมักยากเย็น
ยิน ว่าเล่นตัวเก่งเลยเกรงใจ

อิอิ มารื้อฟื้นซะหน่อย

"น้ำตา ของ เธอ ทุกหยด เหมือน น้ำกรด รด หัวใจ"

[เอ๊พ]

"น้ำตา ของ เธอ ทุกหยด เหมือน น้ำกรด รด หัวใจ"

อ่านจดหมายเปื้อนน้ำตาที่ว่าไว้
อักษรสารจารใจของใครหวง
ศักดิ์ศรีเธอเปรียบไว้ให้คนลวง
หยาดจากทรวงทุกหยดทดแทนคำ

ให้เหมือนเช่นตัวตนที่ท้นทด
ดั่งน้ำกรดกัดเซาะค่าถลำ
เป็นรอยรักรินรดบทลำนำ
กรีดรอยจำซ้ำลงตรงหัวใจ

หัวข้อต่อไปครับ " แสน  แสบ  หม่น  หมอง เปรียบ  แม้น ชื่อ คลอง"

[พรายม่าน]

แสนสงสารกาฬคาแนลคลองแสนแสบ
แสบซ้ำแปลบดำปานเหมือนถ่านใส่
หม่นสีมัวกลั้วคละขยะใย
หมองถึงหมองหมองไป ก็ใช้ดี

เปรียบยิ่งเปรียบเทียบไปยิ่งใจอ่อน
แม้นไม่ใช่เกชอนก่อนเกาหลี
ชื่อเรียมขวัญคล้อยหายไปหลายปี
คลองยังพลีชื่อพล้ำ ที่น้ำครำ ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๑๙.๐๘.๕๔

“ฝนมาฟ้าหม่น คนไปใจหมอง”

[นพตุลาทิตย์]

ฝนมาฟ้าหม่น คนไปใจหมอง

ฝน หยาดหยดรดรินจินต์ใจจิต
มา นั่งคิดดั่งฝนดลใจหาย
ฟ้า มืดหมองร้องครวญป่วนใจกาย
หม่น เมฆสลายเป็นฝนปนน้ำตา

คน จากจรอ่อนแรงแฝงสายฝน
ไป โดดเดี่ยวเปลี่ยวตนจนเจียนบ้า
ใจ หม่นไหม้ได้เงาเค้าเมฆา
หมอง ยิ่งกว่าใดหมองทุกห้องใจ

"พบกันเพื่อพราก ยิ่งจากยิ่งเจ็บ"

[TKDee~P2k_02]

"พบกันเพื่อพราก ยิ่งจากยิ่งเจ็บ"

มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้..พบ..
ทั้งที่หลบจาก..กัน..ให้เลือนหาย
เพื่อ..กั้นใจไว้ไม่ให้มันวอดวาย
พังทลายเหมือนที่เคย..พราก..จากเธอ

แต่..ยิ่ง..หนีกลับกลายเป็นต้องพบ
จาก..เคยหลบกลับต้องทนสู้เสมอ
ดังที่ว่า..ยิ่ง..เกลียดยิ่งพบเจอ
ได้แต่เผลอปล่อยใจให้..เจ็บ..แทน



P2k_02  ^^

"เจ็บเมื่อเธอจาก  ลำบากเมื่อเธอไป"

[~ploy pim~]

                  "เจ็บเมื่อเธอจาก  ลำบากเมื่อเธอไป"

          เจ็บเพียงไร ใยเธอ ไม่รับรู้   
          เมื่อเธออยู่ กับใคร ฉันไม่สน
          จากกันไกล ใยเธอ มิวางตน
          ลำบากจน เจียนตาย หมายรอเธอ

                              เมื่อไหร่หนอ เธอจัก มารับนัด     
                       เธอเจนจัด กลอนหวาน พาลฝันเพ้อ
                                 ไปจากกัน คืนวัน ฝันละเมอ   
                           แอบพร่ำเพ้อ รอเธอ มาต่อกลอน
                                     ~ploy pim~

                 .......ขอเดินเคียงฝัน  ยามเราห่างกัน......                   

[ไม่รู้ใจ]

......ขอเดินเคียงฝัน  ยามเราห่างกัน......   

ขอวอนฟ้าเมตตาปรานีบ้าง
เดินร่วมทางมุ่งมาดปรารถนา
เคียงหทัยไสวพร่างดั่งนภา
ฝันกลั่นมาพาพจน์ร้อยรสกานท์

ยามกรองถ้อยสร้อยวลีวจีพร่ำ
เราร่ายคำนำเรียงเคียงประสาน
ห่างใดเล่าเท่าห่างจางจากจาร
กันจินต์ลาญขานฟ้าว่าอย่าเลือน

ไม่รู้ใจ

“หอมใดเล่าเท่าหอมดอมดอกไม้”

[รพีกาญจน์]

.....หอมใดเล่าเท่าหอมดอมดอกไม้.....

อันหอมอื่น หมื่นแสน แดนมนุษย์
แสนพิสุทธิ์ สูดดอม หอมกรุ่นกลิ่น
พวงผกา มหาหงส์ กลางดงดิน
แรงประทิ่น รินรด จรดดวงมาน

เจ้าคือดอก ออกชัด เสียบทัดหู
ได้เคียงคู่ อยู่ทาบ เพียงซาบซ่าน
จรุงกาย หมายเกิน ใช่เนิ่นนาน
ต้องพบพาน มานหู่(ถ้า)ไม่รู้ใจ

รพีกาญจน์ 59


.....ทุกนาที ไม่มีลืม.....

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~“หอมใดเล่าเท่าหอมดอมดอกไม้”~



หอม..เอยหอม หอมหวล มวลกิเลส
ใด..พิจเหตุ เพศเคราะห์ ว่าเหมาะสม   
เล่า..กระพือ ถือกระพรวน น่าชวนชม
เท่า..ใดถม ปมใจ ไม่เคยพอ


หอม..หักหาญ หวานหักขื่น ยังฝืนดิ้น
ดอม..ผิดกลิ่น ลิ้นร้อน ยังวอนขอ
ดอก..เบี้ยบาป หาบร่วม เทท่วมคอ
ไม้..ทุกข์ถ่อ ค้ำชัก หักล้มลง

O

หอม..เอยหอม หอมธรรม นำกระจ่าง
ใด..ชะล้าง วางทิ้ง สิ่งลุ่มหลง
เล่า..เรียนเจ็บ เก็บคิด จิตซื่อตรง
เท่า..ประสงค์ คงยืน พื้นสามัญ


หอม..ห่างหาย วายรส ปลดสละ
ดอม..ราคะ ด้วยสติ  ดำริขันธ์
ดอก..ทรัพย์สิบ หยิบร้อย คอยล้านพัน
ไม้..โลงเก่า เท่านั้น...ที่ได้ครอง


O


ขออนุญาต ใช้หัวข้อเก่านะครับ เนื่องจากท่าน รพีกาญจน์ 59 ท่านไม่ได้ตั้งหัวข้อไว้ให้ อิอิ



หัวข้อต่อไป"กิน อยู่ พอ เพียง พอ เลี้ยง ตัว ตน " ขอบคุณมากครับๆ


     

บอม ซอง ดุ๊ก

[~ploy pim~]

              ....ทุกนาที  ไม่มีลืม.....
 
                ทุกวันนี้ มีพี่ เป็นที่พึ่ง
             นาทีซึง ซาบซึ้ง ตราตรึงหา
             ไม่มีคิด ลืมเลือน เตื่อนพี่ยา
            ลืมเวลา โศกเศร้า ยามเขาไกล    



            "กิน อยู่ พอ เพียง พอ เลี้ยง ตัว ตน " 

                    กินอย่างไร ให้อยู่ สู้หมายปอง     
                    อยู่แบบลอง ครองตน ใจทนสู้
              พอทนได้ หากใจ ไตร่ตรองดู 
              เพียงขออยู่ แบบนี้ มิเหงาตรม
                    พอมีใช้ จับจ่าย สบายบ้าง   
                    เลี้ยงตัวอย่าง พอเพียง เคียงสะสม
              ตัวเรารู้ เพียงใด ไม่ระทม   
              ตนต้องป่ม ขมใจ ให้พอเพียง   
                           ~ploy pim~

              ....อยู่แบบพอเพียง  เคียงคู่คุณธรรม.....

[tina]

อยู่แบบพอเพียง เคียงคู่คุณธรรม

อยู่..ว่างๆ อย่างคนอื่น เหมือนฝืนแกล้ง
แบบ..ผิดแผลง แสดงมี ที่ฉันชอบ
พอ..ทำการ งานใด ในระบอบ
เพียง..ชื่นชอบ ชื่นใจ ให้สุขดี

เคียง..อยู่วัน หมั่นสน คนรอบข้าง
คู่..แม้ร้าง ว่างเว้น เป็นอย่างนี้
คุณ..ค่าใจ ใช่โหยหา มาทุกที
ธรรม..หากมี ที่อยู่ คือคู่ใจ

ใฝ่-เฝ้า-ฝัน-ละเมอ   มี-เธอ-ข้าง-กาย

[ไม่รู้ใจ]

ใฝ่-เฝ้า-ฝัน-ละเมอ   มี-เธอ-ข้าง-กาย

ใฝ่พะวงหลงรอยยังคอยห่วง
เฝ้ากอดลวงบ่วงตรมให้จมเหงา
ฝันเคยอุ่นกรุ่นใจไม่สร่างเซา
ละเมอเคล้าเคียงเหม่อเพ้อลำพัง

มีเพียงหนึ่งบางใครฤทัยนี้
เธอรู้ดีที่ฉันนั้นวาดหวัง
ข้างซอกเงาเฝ้าแอบแนบจีรัง
กายล้าดั่งแรงไร้ไยอาวรณ์

ไม่รู้ใจ

"อยากเอ่ยความนัยให้ใจได้รู้"

[กาแฟดำ]

อยากเปิดเผยความจริงบางสิ่งอย่าง
เอ่ยออกอ้างจากใจให้เธอเห็น
ความหวาดหวั่นพรั่นไหวในประเด็น
นัยเช่นมอบใจรอใครชม

ให้ความรักเดินทางอย่างที่ควร
ใจไม่หวนทางเก่าเศร้าขื่นขม
ได้สมรักสมใจใฝ่ภิรมย์
รู้สุขสมชมชื่น..รื่นรักเริง

กาแฟดำ

ขอ เวลา ฉัน บ้าง     อย่า ร้าง แรม ไกล