พิมพ์หน้านี้ - ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ...สียะตรา.. ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 02:02:PM



หัวข้อ: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 02:02:PM




......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง

...งานนะรึ..วางไว้ก่อน.....เพราะสับสน

...อะไรหรือ..ที่คุกคาม...ถามใจตน

...ก็วกวน...ไร้เส้นขอบ...เพื่อ..ตอบตนเอง





หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 05:00:PM
กับยามบ่ายหลายวันที่ผันผ่าน
ได้แต่อ่านหนังสือหรือนอนเขลง
มองทะเลปวดใจให้วังเวง
บ้านเราเอง..น้ำท่วมนอง..คลองสามวา


หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 05:27:PM


ไม่อยากเปิด ทีวี มีแต่เศร้า
เพื่อนของเรา แสนช้ำ น้ำตานองหน้า
เป็นวันแรก ของปี ที่เข้ามา
อ่อนอุรา หมดแรง หยุดแต่งกลอน

รพีกาญจน์ 59


หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 05:33:PM
ภาพมันเศร้า สลด แสนหดหู่
เพียงเรื่องจริง สิ่งที่ดู รู้หลอกหลอน
ไม่ใช่หนัง ภาพยนตร์ จนละคร
คนไร้บ้าน ชานให้นอน กลอนหม่นไป

หทัยกาญจน์


หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: รุ่งอรุณ ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 07:14:PM

(http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com)

(。◕‿◕。) เวลาบ่าย...กายอ่อนอยากนอนพัก
ดั่งกองผัก..นอนเขลงที่เข่งใส่
แต่ช้าแต่..ต้องเรียนเพียรทำใจ
หากนอนไซร้..ไม้เรียว..เสียวลอยมา (。◕‿◕。)

 ๐รุ่งอรุณ๐


(http://www.qzub.com/bar_007.gif) (http://www.qzub.com)







หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 02 พฤศจิกายน 2011, 10:19:PM




......กับ...แผลเก่า...เพียงแค่คิด..สะกิดเจ็บ

...พร้อมหนาวเหน็บ...เสียงร้องคราง..ของเพื่อนข้างถนน

...ชีวิต....นี่..คือนิยาม...ความทุกข์ทน

...เมื่อใดพ้น....คือสงัด...ตัดนิวรณ์



......น้องหมาข้างถนน...แฟนคลับที่เลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำเจ้าหนึ่งกำลังจะตาย...พร้อมๆกับความรู้สึกหดหู่กับสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตัวเอง...ก็เลยเกิดบทกลอนพวกนี้...





หัวข้อ: Re: ......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
เริ่มหัวข้อโดย: เอ๊พ ที่ 03 พฤศจิกายน 2011, 12:01:AM




มโนลึกตรึกแน่นดังแผ่นผา
ผู้ถือศีลจรรยาเคยว่าสอน
ยิ่งข้นคลั่กดักไว้ด้วยอาวรณ์
ยากจะถอนถอดออกเช่นปอกมัน

หมั่นลับใจให้แหลมเข้าแทงตัด
ปัญญาจัดอาวุธประยุทธ์ขันธ์
รวมใจเพชรเกล็ดใสสารพัน
กุสโลสร้างสรรค์นั้น..คือเมตตา

ให้เข้มแข็ง เพื่อเช้าวันใหม่สดใสกว่า

 emo_126