ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

            สำหรับผม  สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก  เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด  เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู  วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง,  ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)   แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ  มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ  เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
            ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น  ขอไม่เอ่ยถึงครับ  เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ

 

[toshare]

....นมัสการ เจ้าจอมฟ้า..........เหล่าข้าฯ กราบสดุดี
ภูมี โปรดพระพร...................บวรบรมสุข สงบสันต์
วันผู้ให้ กำเนิด......................แม่ผู้เกิด เหล่าข้าฯ
อวยเพื่อน บ้านกลอนฯ กล้า....."เกิด"ท้า ทำนุธรรม

แต่งเพื่อ "วันผู้ให้ กำเนิด........แม่ผู้เกิด เหล่าข้าฯ"

คงพอให้หายหงุดหงิดบ้างนะครับ

และก็ให้กำลังใจแก่ทุกคนที่ กล้า....."เกิด"ท้า ทำนุธรรม

[พยัญเสมอ]

       เหอะๆๆ   ผมอ่านดูแล้ว เกิดความรู้สึกว่า คุณtoshare   คงจะมีความเดือดร้อนใจว่าเรื่องที่น่าเบื่อที่สุด
ในบ้านกลอนไทย ประการที่สองที่ผมไม่เอ่ยถึงนั้นคงจะหมายถึงตัวคุณ  toshare  กระมังครับ   
ถ้าหากว่าเป็นดังนั้นจริง ก็ขอได้โปรดสบายใจได้เลยว่าไม่ใช่ครับ   และไม่ได้เกี่ยวกับคุณแน่ toshare ไม่ว่าในแหง่ไหนทั้งนั้น
ทำไมผมจึงได้บอกว่าไม่ใช่   ผมมีเหตุผลอยู่สองประการ
      -ประการแรก  เรื่องที่คุณ toshare  จู้จี้กับพวกนักเรียนที่ชอบมาขอให้ทำการบ้านให้นั้น เป็นเรื่องที่ผมเห็นด้วยและสนับสนุนอยู่แล้ว
เนื่องจากว่า  เรื่องการศึกษาเล่าเรียนนั้น  เป็นหน้าที่ๆตัวบุคคลนั้นจะต้องลงมือทำด้วยตนเอง
ถึงแม้จะเป็นการขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นก็ควรจะเป็นแค่การขอคำชี้แนะเท่านั้น  ไม่ใช่ขอให้ทำให้ทั้งหมด
      -ประการที่สอง  เรื่องการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น  หรือการการเสนอความเห็นเรื่องวิธีเขียน กาพย์ กลอน
โคลงฉันท์ ต่างๆ  ก็เป็นการโพสต์  การเขียนข้อความเพื่อเป็นวิทยาทานแก่บุคคลทั่วไป  ไม่ระบุเจาะจงผู้ใดผู้หนึ่ง
ซึ่ง ผู้ใดต้องการหาความรู้ก็อ่านได้  ใครที่รู้อยู่แล้วหรือไม่สนใจก็ผ่านไป เพราะเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ซึ่งเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผมเห็นด้วย  และสนับสนุน
      ดังนั้นคุณ toshare จึงไม่เข้าข่ายเรื่องที่น่าเบื่อประการที่สองที่ผมหมายถึง     แต่ก็อย่างว่า  บางครั้งการไม่ระบุใคร
หรืออะไร มันก็พาให้เข้าใจผิดไปว่าหมายถึงทุกเรื่อง
       นี่ผมเองก็นึกหวั่นๆว่า  คำตอบที่ได้จากคนอื่นๆว่า สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยมันจะเป็นตัวผมเข้าเหมือนกันนะ
ผมว่าต้องมีหลายคนรู้สึกแบบนี้แน่  เพียงแต่จะพูดออกมาหรือเปล่าเท่านั้น



                                                     

[รัตนาวดี]

            สำหรับผม  สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก  เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด  เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู  วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง,  ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)   แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ  มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ  เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
            ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น  ขอไม่เอ่ยถึงครับ  เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ

 

สำหรับคุณ

อย่าเพิ่งคิดเบื่อหรือมองเรื่องออกทางแง่ลบก่อนซิคะ

เช่นเรื่องอวยพรวันเกิดถ้าเราหันมาคิดทางแง่บวก รัตน์คิดว่า น่าจะดีใจให้มากๆ ที่บ้านกลอนไทยได้บริจาคเนื้อที่ให้...

เหมือนให้กุศลจำเพาะตัว สำหรับวันสำคัญเช่นวันเกิดเฉพาะส่วนบุคคลซะด้วยซ้ำ ซึ่งอีกหลายที่ หลายทาง หลายกลุ่ม ไม่มี หรือไม่อำนวยความสะดวกให้

ตรองดูลึกลงอีกขั้น....วันเกิดก็มีความหมายมากๆ เพราะเป็นวันที่ให้เราคิดถึงคุณแม่เป็นพิเศษ..

นับเป็นวันสำคัญวันครบรอบที่คุณแม่เจ็บปวดสำหรับเรา(มากหรือไม่นั้นแล้วแต่บุญค่ะ)น่าจะโทรหาคุณแม่หรือไปเยี่ยมท่านนะคะ

วันเกิดเป็นวันครบรอบที่เจ้าตัวได้มองย้อนหลังในหนึ่งปีที่ผ่านมา ว่ามีเหตุการณ์ได้เสียหรือได้มีอะไรมาบ้าง

มีหลายเรื่องที่ประทับใจ หรือสลดใจให้ย้อนคิด และวันครบรอบเกิดนี้ เป็นวันที่ให้หลายๆท่านนึกถึงเจ้าตัวค่ะ ไม่ต้องเห็น ไม่ต้องเจอก็ได้

แต่ก็อดนึกถึงกันมิได้เพราะมีชื่อไว้สะกิดในปฏิทินค่ะ...

และในเมื่อบ้านกลอนไทยเปิดโอกาสให้ปรนเปรอ ให้สัมพันธไมตรีถือเป็นการแนะนำตัวพิเศษซึ่งกันและกัน ให้รู้จักเป็นการเฉพาะตัวด้วยข้อความสวยๆ

ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นบทกลอนเลยซะด้วยนะคะ รัตน์อยากบอกว่า...

ขอกราบขอบพระคุณ บ้านกลอนไทยแห่งนี้ ดีใจ และปลื้มใจ เป็นอย่างมาก

ในน้ำใจที่ให้เราได้มีโอกาสรู้จักใช้สถานที่แห่งนี้ สัมพันธไมตรีเหมือนพี่น้องกันได้ค่ะ

ด้วยรักจากใจจ้า

รัตนาวดี
 

[พรายม่าน]

เบื่อเสาเบื่อขื่อหรือเปล่า
หลังคาฝาเล่าเก่าไหม
ชานรกครกเส้าเตาไฟ
บันไดกระดานกร้านยาง

หรือม่านพันมุ้งรุ่งริ่ง
สีซีดราวสิงศพสาง
กระเบื้องบิรอยรางราง
เทือกทางถมเหง้าเถาวัลย์

เบื่อเบื้องพายัพรับแดด
ร้อนแผดเหลือพัดผลัดผัน
เบื่อขอดคอดคู้คูคัน
น้ำครำคร่ำคั่นปันคาว

หรือเบื่อระเบียงเคียงรั้ว
สีมัวหมอกมุ่นขุ่นขาว
จันทันดันแล่นแผ่นยาว
เลยคร่าวเหลือรั้นปั้นลม

แต่ไม้ใส่ปูนพูนปาด
สีสาดใสซื่อหรือสม
วิญญาณจินตนาอารมณ์
ที่บ่มบัดพลีให้ชีวิต

บนเปื้อนเรือนสรรพอัปลักษณ์
ซ้ำสลักเหลือนับปรับผิด
ถึงบ้านผ่านข้ามความคิด
แต่นิดน้อยขาน..บ้านเรา ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๒๙ สิงห์ ๕๕

[บ้านริมโขง]

ก็มีเบื่อมีอยากฝากสลับ
ไม่เคยซับเรื่องเบื่อเมื่อแลเห็น
ไม่เคยหนีจากกลอนร้อนประเด็น
ต่างสลับกันเล่นเป็นธรรมดา

คือเพียงวันผันผ่านจากงานหนัก
เพียงเพื่อพักเพื่อคลายสลายปัญหา
ไม่เก็บเอาประเด็นเข่นอุรา
ให้หนักหน้าหนักอกช้ำฟกตัว

เจอเรื่องเบื่อเราผ่านไม่สานต่อ
เจอสาวหล่อก็เกี้ยวหวังเคี้ยวคั่ว
เจอคมแฝกแยกร่างต้องพลางตัว
เจอกลอนมั่วผ่านเลยเผยอารมณ์

เกินประมาณผสมผสานบนลานโล่ง
ถึงปรุโปร่งก็มากหลากทับถม
มีทั้งฝุ่นทั้งรอยปล่อยกันจม
เลือกเด็ดดมแต่ชอบ..ตอบวจี

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

            สำหรับผม  สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก  เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด  เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู  วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง,  ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)   แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ  มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ  เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
            ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น  ขอไม่เอ่ยถึงครับ  เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ

 

สิ่งที่น่าเบื่อหน่าย

- เบื่อหน่ายตัวเอง
- เบื่อหน่ายความคิดตัวเอง
- การอวยพรวันเกิด  อันนี้เดือดร้อน เพราะตัวเองเป็นคนตั้งกระทู้บ่อย ขอแสดงความคิดเห็นว่า การอวยพรวันเกิด ให้กับเพื่อน, พี่ หรือน้องในบ้านกลอน ไม่ได้เป็นภาระเลยสำหรับพัน เพราะเป็นการแต่งกลอนเหมือนกัน ซึ่ง เวลาเราแต่งกลอนอวยพรให้กับคนที่เขาเกิดในวันนั้นๆ คนแต่งก็ภูมิใจที่เราสามารถแต่งกลอนอวยพรได้(ดีและไพเราะอันนี้ชมตัวเอง เพราะไม่มีใครชม) และพันคิดว่าอันนี้เป็นความคิดส่วนตัว ผู้ที่เป็นเจ้าของวันเกิดก็น่าจะภูมิใจ ที่มีผู้จำวันเกิดตัวเองได้ ซึ่งตรงนี้พันว่าดีมากถ้าจะมีใครที่เราตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้แล้วไม่พอใจหรือไม่ชอบ ขอให้บอกมาทางหลังไมค์ก็ได้ เราจะได้ลบออกให้
- ที่คุณพี่มือขวาบอกว่าวันเกิดพ่อ-แม่ ญาติผู้ใหญ่ ไม่เคยแต่งกลอนอวยพรวันเกิดให้ อันนี้ ไม่จริง สำหรับพัน แต่งให้เ้กือบทุกปี (พ่อและแม่) แต่ญาติผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ มีบ้าง ฉนั้นขอให้พี่มือขวาเปิดใจให้กว้างๆ นิดนึงนะค่ะ เพราะว่า นานาจิตตังจ้า ถ้าพี่มือขวาอยากให้ทุกคน หรือเพื่อนในบ้านกลอนไทยตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้ก็แจ้งมาทางหลังไมค์ได้นะค่ะ พันจะจัดการตั้งกระทู้ให้ (ไม่ต้องน้อยใจ) รีบบอกมานะค่ะเดี๋ยวจะเลยวันเกิดก่อนนะจะบอกให้

ด้วยรักและเคารพในทุกความคิดจ้า
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ยามหมองตรมอารมณ์ขื่นไร้ชื่นชอบ
แม้นรักมอบตอบปัดว่าบัดสี
ปรนนิบัติปัดริ้นไรมิไยดี
เห็นกาลีฤดีช้ำนองน้ำตา

ครั้นยามรื่นชื่นชมภิรมย์รัก
ล้วนเลิศนักประจักษ์ล้ำดำฤษณา
แม้นรูปโทรมโฉมยุพินสิ้นโสภา
เฝ้าไขว่คว้ามาแอบอยู่แนบกาย...

"  บูรพ์  "


 

[มัดตน]

            สำหรับผม  สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก  เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด  เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู  วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง,  ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที)   แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ  มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ  เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
            ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น  ขอไม่เอ่ยถึงครับ  เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ

 

สิ่งที่น่าเบื่อหน่าย

- เบื่อหน่ายตัวเอง
- เบื่อหน่ายความคิดตัวเอง
- การอวยพรวันเกิด  อันนี้เดือดร้อน เพราะตัวเองเป็นคนตั้งกระทู้บ่อย ขอแสดงความคิดเห็นว่า การอวยพรวันเกิด ให้กับเพื่อน, พี่ หรือน้องในบ้านกลอน ไม่ได้เป็นภาระเลยสำหรับพัน เพราะเป็นการแต่งกลอนเหมือนกัน ซึ่ง เวลาเราแต่งกลอนอวยพรให้กับคนที่เขาเกิดในวันนั้นๆ คนแต่งก็ภูมิใจที่เราสามารถแต่งกลอนอวยพรได้(ดีและไพเราะอันนี้ชมตัวเอง เพราะไม่มีใครชม) และพันคิดว่าอันนี้เป็นความคิดส่วนตัว ผู้ที่เป็นเจ้าของวันเกิดก็น่าจะภูมิใจ ที่มีผู้จำวันเกิดตัวเองได้ ซึ่งตรงนี้พันว่าดีมากถ้าจะมีใครที่เราตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้แล้วไม่พอใจหรือไม่ชอบ ขอให้บอกมาทางหลังไมค์ก็ได้ เราจะได้ลบออกให้
- ที่คุณพี่มือขวาบอกว่าวันเกิดพ่อ-แม่ ญาติผู้ใหญ่ ไม่เคยแต่งกลอนอวยพรวันเกิดให้ อันนี้ ไม่จริง สำหรับพัน แต่งให้เ้กือบทุกปี (พ่อและแม่) แต่ญาติผู้ใหญ่ท่านอื่นๆ มีบ้าง ฉนั้นขอให้พี่มือขวาเปิดใจให้กว้างๆ นิดนึงนะค่ะ เพราะว่า นานาจิตตังจ้า ถ้าพี่มือขวาอยากให้ทุกคน หรือเพื่อนในบ้านกลอนไทยตั้งกระทู้อวยพรวันเกิดให้ก็แจ้งมาทางหลังไมค์ได้นะค่ะ พันจะจัดการตั้งกระทู้ให้ (ไม่ต้องน้อยใจ) รีบบอกมานะค่ะเดี๋ยวจะเลยวันเกิดก่อนนะจะบอกให้

ด้วยรักและเคารพในทุกความคิดจ้า
พันทอง

เบื่ออันนี้แหละ...ตัวหนังสือใหญ่เกินไป
อ่านไม่รู้เรื่องเลย

[ข้าพเจ้า]

เบื่อกลอนที่มีสามคำนี้อยู่ด้วยกัน   ฉัน รัก เธอ
   
ทัณฑฆาต

..ความเบื่อเกิดจากกิเลสตัณหา

[saknun]

ความเบื่อเป็นอารมณ์จมของจิต
เมื่อท่านคิดมากไปใจเลยเศร้า
คิดอย่างนั้นอย่างนี้ที่ตัวเรา
กลายเป็นเหงาภายในให้รวนเร
ขอแสดงความคิดเป็นมิตรท่าน
อย่ารำคาญว่าพูดให้หันเห
เพียงแต่คิดบอกมาอย่าลังเล
เกิดไขว้เขว้บทกลอนตอนนี้เลย

[my smile]

เบื่อ !!

ไอ่พวกที่ชอบตั้งกระทู้สร้างกะแส เรียกร้องความสนใจ สงสัยไม่มีงานทำ

ชอบสร้างความร้าวฉานให้คนอื่น มีอะไรก็เก็บไว้ในใจก็ได้นะค่ะ

ถ้าน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คนในบ้านเขามีให้กัน แต่คุณให้ไม่ได้ ก็อย่าแสดงความคิดเห็นว่าเบื่อเลย

คนทั้งกระทู้วันเกิดเขาคงจะเสียใจ. ..



" ความคิดน่าเกลียด "



ก็แค่พูดลอย ลอย 

 

[ไพร พนาวัลย์]

            


บ้านหลังนี้ไม่มีรั้วครอบครัวใหญ่
จึ่งหลายจิตหลายใจในความต่าง
ดั่งดอกไม้หลายหลากฝากร่วมทาง
ไม่กั้นกางสิทธิดำริงาม

จงทำใจให้กว้างอย่าขวาง,ทับ
แม้ไม่เคยได้รับ,ไยกลับห้าม
มิใช่คนใกล้ชิดเฝ้าติดตาม
ก็จงอย่าประณามหลู่น้ำใจ

มันเป็นสิทธิของท่าน อยากพานพบ
หรืออยากหลบหนีหน้า ไม่มาใกล้
มิได้เสียเงินทอง,เป็นรองใคร
อยาก,ไม่อยาก,เสพสิ่งใด,ใครบังคับ?

“ไพร พนาวัลย์”

 

[บ้านกลอนไทย]

...สิทธิ์ของใจจะรักใครก็ไม่ผิด
ขอความรักสักนิดจะผิดไหม
ฉันรักเธอคงไม่ผิดสิทธิ์ของใจ
เธอรักใครก็ไม่ผิด...สิทธิ์ของเธอ..


....แปลงความได้ว่า....



...สิทธิ์ของใจจะเบื่อใครคงไม่ผิด
ขอเบื่อเธอสักนิดจะผิดไหม
ฉันเบื่อเธอคงไม่ผิดสิทธิ์ของใจ
เธอเบื่อใครก็ไม่ผิด...สิทธิ์ของเธอ.. 




แบบว่า...โดยส่วนตัวไม่ได้เบื่อใครนะครับ แค่ผ่านมา...

 

[ดอกกระเจียว]

ยาเบื่อหนูใครก็รู้ว่ามีพิษ
อยากเบื่อเธอสักนิดจะผิดไหม
อ้ำสักนิดนะคนดีฉันจริงใจ
ฉันเบื่อไปตามสิทธิ์...ผิดไหมเออ

 

[หนามเตย]

เบื่ออะไรก็เบื่อ อย่าเบื่อลมหายใจตัวเองละกันนะคะ

สำหรับหนามเตย ไม่ค่อยเบื่ออะไรง่ายๆ ยังมีความเชื่อเสมอว่า คิดดี ทำดี พูดดี ให้น้ำใจดีๆแก่เพื่อนมนุษย์ การแต่งกลอนไม่ว่า
โคลงอะไร มันเป็นการสร้างสมาธิอีกทางหนึ่ง  ทำให้ความจำยาวขึ้น ท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง(ไม่ใช่ในบ้านกลอนไทย)ชี้แนะมา
ซึ่งตัวเองก็ลองทำดูก็ได้ผลดีนะคะ หนามเตยจึงชอบแต่งโคลงกลอน

ความคิดแตกต่าง ถ้าไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็ไม่ผิด แต่ถ้าความคิดผิดเพี้ยนต้องเตียนตัวเองแล้วค่ะ.

"เหตุแรกที่สร้าง ผลนั้นตามมา"
 
หนามเตย
 

[อริญชย์]

เบื่อท่าน Orion264

เลขท้ายสามตัว 264 ไม่ออกซักกะที  เลิกใบ้หวยได้แล้ว อาจารย์!!!!!!!!!!!!!!!!
 

[ไร้นวล^^]

      ผมบ่นเบื่อเมื่อบื้อ              บุบสมอง
      อยากต่อกลอนช่ำชอง          กลับเก้อ
      อยากมีศัพท์รับรอง             สักโกฏิ   คำนอ
      นี่สิบคำยังเพ้อ                 พ่นซ้ำคำขม

      เบื่ออารมณ์บูดล้า            จากงาน
      เบื่อรสชาติอาหาร           แปร่งลิ้น
      เบื่อพระเอกปล้ำหวาน-      ใจจาก  จอนอ
     เบื่ออะไรทั้งสิ้น              บ่ได้เบื่อกลอน

     แต่ก่อนเมื่อแรกเข้า         กลอนไทย
     เพียงแอบอ่านกานท์ไกร     กระเซ้า
     ใกล้ชิดสนิทแนบใน         ใจจุ่ม
     จึงประจักษ์รักเร้า           ร่วมบ้านหรรษาฯ

[แป้งน้ำ]

. .. แป้งเบื่อตอนที่เค้ามาโพสต์กระทู้โฆษณาตามบอร์ดอ่าค่า . ..
ยิ่งถ้าเป็นโฆษณาลดความอ้วนยิ่งไม่ชอบ อ่านแล้วมันปวดใจชะมัดเลยอ่า
เห็นแล้วอยากลบๆให้หมดเลย .. . เพราะแป้งมีแต่ before แต่ไม่มี after  .. . เศร้า . .. ใครเป็นอย่างเรามั่งอ่ะ

[กาแฟดำ]

อยากบอกว่าเบื่อตัวเองอ่ะ..เซ็งสุด ๆ ถ้าบวชได้ก็จะไปบวชแล้ว 55+