พิมพ์หน้านี้ - ใจคนสับสนยิ่ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 15 มกราคม 2012, 01:35:PM



หัวข้อ: ใจคนสับสนยิ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 15 มกราคม 2012, 01:35:PM
        
  เหม่อมอง  เมฆินทร์  ที่บินว่อน
         ฟุ้งขจร  ร่อนเร่  เขียนเวหา
         ปรากฏภาพ  อัศจรรย์  อันตื่นตา
   แปลงมายา  ซ้อนซับ  นับหมื่นพัน
         
         สนธยา  เมฆี  งามลี้ลับ
         มองราวกับ  มีห้วง  สรวงสวรรค์
               ซ่อนมวลหมู่  นางฟ้า  วิลาวัณย์
               รอให้ฉัน  เลือกเฟ้น  เป็นคู่นอน
   
         มโนภาพ  อาบใจ  ให้ฟุ้งซ่าน
         อุปาทาน  ลามทึ้ง  ถึงอัปสร
         เคลิบเคลิ้มตาม  ลมแล้ง  แห่งอัมพร
         ประสาทหลอน  ลืมตัว  ไปชั่วพัก

        สายลมแรง  กวาดมา  นภาเปิด
               เมฆเตลิด  ผายผัน  พลันประจักษ์
               มิมีสิ่ง  ซ่อนเร้น  เช่นทึกทัก
               เกิดภาพลักษณ์  ด้วยอ่อนไหว  ในกมล
            
     จิตใจคน  เรรวน  ปรวนแปรยิ่ง
         ไม่เคยนิ่ง  กลับกลาย  คล้ายลมฝน
         อยู่เหนือการ  บังคับ  ยับยั้งตน
         ยุ่งสับสน  กว่าเมฆี  ที่เลื่อนลอย

    สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ใจคนสับสนยิ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 มกราคม 2012, 02:00:PM
       
  เหม่อมอง  เมฆินทร์  ที่บินว่อน
         ฟุ้งขจร  ร่อนเร่  เขียนเวหา
         ปรากฏภาพ  อัศจรรย์  อันตื่นตา
   แปลงมายา  ซ้อนซับ  นับหมื่นพัน
         
         สนธยา  เมฆี  งามลี้ลับ
         มองราวกับ  มีห้วง  สรวงสวรรค์
               ซ่อนมวลหมู่  นางฟ้า  วิลาวัณย์
               รอให้ฉัน  เลือกเฟ้น  เป็นคู่นอน
   
         มโนภาพ  อาบใจ  ให้ฟุ้งซ่าน
         อุปาทาน  ลามทึ้ง  ถึงอัปสร
         เคลิบเคลิ้มตาม  ลมแล้ง  แห่งอัมพร
         ประสาทหลอน  ลืมตัว  ไปชั่วพัก

        สายลมแรง  กวาดมา  นภาเปิด
               เมฆเตลิด  ผายผัน  พลันประจักษ์
               มิมีสิ่ง  ซ่อนเร้น  เช่นทึกทัก
               เกิดภาพลักษณ์  ด้วยอ่อนไหว  ในกมล
            
     จิตใจคน  เรรวน  ปรวนแปรยิ่ง
         ไม่เคยนิ่ง  กลับกลาย  คล้ายลมฝน
         อยู่เหนือการ  บังคับ  ยับยั้งตน
         ยุ่งสับสน  กว่าเมฆี  ที่เลื่อนลอย
    สุนทรวิทย์


(http://www.qzub.com/bar_110.gif) (http://www.qzub.com)
จิตนาการ เหลือหลาย พี่ชายฉัน
คงถึงขั้น หาหมอ รอน้องหน่อย
ศรีธัญญา พาไป พี่จงคอย
อย่าพึ่งปล่อย จิตใจ ให้ปรวนแปร

น้องบอกแล้ว ยาหมอ ทานให้หมด
มัวนั่งกด หน้าคอม อยู่แน่แน่
ข้าวอาหาร หยูกยา ไม่มาแล
เมามัวแต่ แต่งกลอน อ้อนทุกวัน

จนอาการ ของเก่า เล่ากำเริบ
อย่าไปรำ เชิ้บเชิ้บ เข้านะนั่น
เดี๋ยวชาวบ้าน เขารู้ มาดูกัน
ต้องอับอาย ขายหน้าพลัน ทั้งอำเภอ
พันทอง
(http://www.qzub.com/bar_110.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ใจคนสับสนยิ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 15 มกราคม 2012, 05:09:PM
(http://www.qzub.com/bar_110.gif) (http://www.qzub.com)
จิตนาการ เหลือหลาย พี่ชายฉัน
คงถึงขั้น หาหมอ รอน้องหน่อย
ศรีธัญญา พาไป พี่จงคอย
อย่าพึ่งปล่อย จิตใจ ให้ปรวนแปร

น้องบอกแล้ว ยาหมอ ทานให้หมด
มัวนั่งกด หน้าคอม อยู่แน่แน่
ข้าวอาหาร ยูกยา ไม่มาแล
เมามัวแต่ แต่งกลอน อ้อนทุกวัน

จนอาการ ของเก่า เล่ากำเริบ
อย่าไปรำ เชิ้บเชิ้บ เข้านะนั่น
เดี๋ยวชาวบ้าน เขารู้ มาดูกัน
ต้องอับอาย ขายหน้าพลัน ทั้งอำเภอ
พันทอง
(http://www.qzub.com/bar_110.gif) (http://www.qzub.com)
[/quote]

พี่หายขาด  มากว่า  สามอาทิตย์
น้องอย่าวิ-ตกจริต  คิดจนเอ๋อ
ด้านหยูกยา  กินครบ  จบแล้วเธอ
อย่าเพ้อเจ้อ  ปั้นน้ำ  นำพาดพิง

จินตนาการ  ของพี่  มีอีกมาก
เลิกต่อปาก  อยากฟัง  ควรนั่งนิ่ง
เล่าสามเดือน  ต่อเนื่อง  ล้วนเรื่องจริง
หยุดสะดิ้ง  แล้วจง  นั่งลงฟัง

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ใจคนสับสนยิ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 15 มกราคม 2012, 06:16:PM
ของผมก็หายดีพี่สุนทรวิทย์
อยากใกล้ชิดน้องพันทองเฝ้าปองหวัง                 
คราก่อนทีแจ้งสัดส่วนกวนใจจัง
สมองสั่งใจสับสนปนกันไป

มองอะไรให้เป็นเธอผมเพ้อคลั่ง
แตงโมฝรั่งส้มโอ...โอ้หวั่นไหว
เห็นหมาแมวหมูหมาหรือหน้าใคร
เอ๊ะทำไมเห็นเป็นเธอผมเผลอชม

มียาแก้บ้างไหมขอไถ่ถาม
จะไปตามมาอยู่เป็นคู่สม
หรือเธอแกล้งแต่งสัดส่วนกวนอารมณ์
ที่แท้กลมทั้งตัวกลัวจริงจริง
(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS055cAzq4Uz2z1MtNseVjtl-5YjhikyceTTr6kR8heyS7OLQRM)


หัวข้อ: Re: ใจคนสับสนยิ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 15 มกราคม 2012, 07:17:PM
ของผมก็หายดีพี่สุนทรวิทย์
อยากใกล้ชิดน้องพันทองเฝ้าปองหวัง                 
คราก่อนทีแจ้งสัดส่วนกวนใจจัง
สมองสั่งใจสับสนปนกันไป

มองอะไรให้เป็นเธอผมเพ้อคลั่ง
แตงโมฝรั่งส้มโอ...โอ้หวั่นไหว
เห็นหมาแมวหมูหมาหรือหน้าใคร
เอ๊ะทำไมเห็นเป็นเธอผมเผลอชม

มียาแก้บ้างไหมขอไถ่ถาม
จะไปตามมาอยู่เป็นคู่สม
หรือเธอแกล้งแต่งสัดส่วนกวนอารมณ์
ที่แท้กลมทั้งตัวกลัวจริงจริง
([url]http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS055cAzq4Uz2z1MtNseVjtl-5YjhikyceTTr6kR8heyS7OLQRM[/url])


พินิจรูป  พันทอง  น้องดูซูบ
ไม่น่าจูบ  เหมือนก่อน  ตอนงามยิ่ง
ผอมจนผิด  หูตา  ไม่น่าอิง
เสียดายจริง  หุ่นน้อง  ต้องเสียไป

เอาแต่ลด  น้ำหนัก  จนหักโหม
ร่างกายโทรม  ผอมอยู่  รู้บ้างไหม
รีบบำรุง  อาหารเสริม  เติมทันใด
ขุนให้ได้  สองร้อยโล  เท่าโคนม

สุนทรวิทย์