ชื่อบทกลอน : เวลาว่างบนทางฝัน.....พลันวิมุตติ
ผู้แต่ง : ปาระ
บทเส้นทาง สร้างฝัน อันสวยหรู
สักหลาด ลาดปู เชิญสู่ขวัญ
นิมิตมิ่ง อิงเอื้อ ทุกเชื่อวัน
สารพัน สรรค์สร้าง สายทางตน
เมื่อเว้นว่าง สร่างงาน สานฝันไขว่
หยุดท่องไป ในจินต์ ถวิลผล
สงบจิต พิศเพ่ง เล็งกมล
เข้าเยี่ยมยล หนแห่ง สู่แหล่งธรรม
สติมั่น หมั่นดู ตามรู้เห็น
ทุกสิ่งเป็น เช่นไร ไขถลำ
ปฏิบัติ ขัดใจ จนไร้กรรม
การกระทำ ต่ำช้า ไม่พาที
เข้าไตรลักษณ์ หลักจริง อิงกระแส
สู่ดวงแด แน่นอน ถอนเหล่าผี
อนิจจัง ยังเปลี่ยน เวียนทวี
ว่าไม่มี แท้เที่ยง เป็นเพียงลม
ทนได้ยาก ยากยิ่ง ทุกสิ่งสรร
นามเจ้านั้น ชื่อทุกข์ เคล้าคลุกขม
ใครได้เชย เอ่ยออก ต่างบอกตรม
ไม่ภิรมย์ ชมชิด เป็นนิจจา
ไม่ใช่ตัว ใช่ตน ของคนไหน
อนัตตา ขานไข ไปทั่วหล้า
ละวางซึ่ง พึ่งธรรม ไม่นำพา
เหล่าอัตตา ตัวตน ทุกหนกาล
เห็นความว่าง ตามจริง ทุกสิ่งสรรพ
จิตขานขับ รับรู้ กู่ประสาน
สิ้นกิเลส เหตุก่อ บ่อบ่วงมาร
สู่นิพพาน การว่าง กลางฝันเอย
ผู้แต่ง : ปาระ
บทเส้นทาง สร้างฝัน อันสวยหรู
สักหลาด ลาดปู เชิญสู่ขวัญ
นิมิตมิ่ง อิงเอื้อ ทุกเชื่อวัน
สารพัน สรรค์สร้าง สายทางตน
เมื่อเว้นว่าง สร่างงาน สานฝันไขว่
หยุดท่องไป ในจินต์ ถวิลผล
สงบจิต พิศเพ่ง เล็งกมล
เข้าเยี่ยมยล หนแห่ง สู่แหล่งธรรม
สติมั่น หมั่นดู ตามรู้เห็น
ทุกสิ่งเป็น เช่นไร ไขถลำ
ปฏิบัติ ขัดใจ จนไร้กรรม
การกระทำ ต่ำช้า ไม่พาที
เข้าไตรลักษณ์ หลักจริง อิงกระแส
สู่ดวงแด แน่นอน ถอนเหล่าผี
อนิจจัง ยังเปลี่ยน เวียนทวี
ว่าไม่มี แท้เที่ยง เป็นเพียงลม
ทนได้ยาก ยากยิ่ง ทุกสิ่งสรร
นามเจ้านั้น ชื่อทุกข์ เคล้าคลุกขม
ใครได้เชย เอ่ยออก ต่างบอกตรม
ไม่ภิรมย์ ชมชิด เป็นนิจจา
ไม่ใช่ตัว ใช่ตน ของคนไหน
อนัตตา ขานไข ไปทั่วหล้า
ละวางซึ่ง พึ่งธรรม ไม่นำพา
เหล่าอัตตา ตัวตน ทุกหนกาล
เห็นความว่าง ตามจริง ทุกสิ่งสรรพ
จิตขานขับ รับรู้ กู่ประสาน
สิ้นกิเลส เหตุก่อ บ่อบ่วงมาร
สู่นิพพาน การว่าง กลางฝันเอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
