ขอแชร์ครับ...
ตามความรู้สึกผม 7-8-9 อ่านแล้วก็ได้อรรถรสไม่ต่างกันเลยครับ
อย่าง 9 นี่ ตรงกลางจะ 3 ใช่มั้ยครับ...
ถ้าเราใส่ คำลหุ คำตาย หรือ คำเอกลงไป 1 คำ
เวลาอ่าน...เสียงก็จะกระชับขึ้น...เพราะไม่ต่างจาก 8 เลยครับ
เช่น
"ก็ไม่คด...เหมือนหนึ่งใน...น้ำใจคน"
หนึ่ง เป็น "คำเอก"
ศรีเปรื่อง
๒๕ ก.ย. ๒๕๕๖
ปล. ผมไม่ได้อิงตำราใด ๆ เป็นแค่ความรู้สึก
เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ จะเห็นด้วยหรือไม่ประการใด ก็สุดแล้วแต่ครับ
ตามความรู้สึกผม 7-8-9 อ่านแล้วก็ได้อรรถรสไม่ต่างกันเลยครับ
อย่าง 9 นี่ ตรงกลางจะ 3 ใช่มั้ยครับ...
ถ้าเราใส่ คำลหุ คำตาย หรือ คำเอกลงไป 1 คำ
เวลาอ่าน...เสียงก็จะกระชับขึ้น...เพราะไม่ต่างจาก 8 เลยครับ
เช่น
"ก็ไม่คด...เหมือนหนึ่งใน...น้ำใจคน"
หนึ่ง เป็น "คำเอก"
ศรีเปรื่อง
๒๕ ก.ย. ๒๕๕๖
ปล. ผมไม่ได้อิงตำราใด ๆ เป็นแค่ความรู้สึก
เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ จะเห็นด้วยหรือไม่ประการใด ก็สุดแล้วแต่ครับ
อ่านข้อคิดเห็นของท่านศรีเปรื่องตรงนี้แล้วทำให้ผมนึกไปถึงใครหลายๆคนที่ไม่ค่อยยอมรับการแต่งกลอน ๘ กับกลอน ๙ ปนๆกัน
แต่สำหรับผมแล้วผมรู้สึกว่า "กลอนแปดกับกลอนเก้ามันก็เหมือนกับพี่น้องที่คลานตามกันมาถึงจะตัดยังไงก็ตัดไม่ขาด"
"แปดกับเก้าเหล่านนี้ล้วนพี่น้อง
ย่อมสอดคล้องตามหลักอัครสาร
จะเดียจฉันท์ปันแยกเห็นแปลกการ
ล้วนวงศ์วานเผ่าพันธุ์วรรณกวี"
Orion264(มือขวา)
๒๘กย๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
