สายฝน คนเหงา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
13 พฤษภาคม 2024, 07:46:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: สายฝน คนเหงา  (อ่าน 3899 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 ธันวาคม 2012, 09:56:PM
เจ้าเรือน
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 7



« เมื่อ: 21 ธันวาคม 2012, 09:56:PM »
ชุมชนชุมชน

 
                                                               สายฝนพรำพร่างพรมห่มผืนหญ้า
                                     ท้องนภาทาทาบคราบหม่นหมอง
                                     ว้าเหว่ใจจริงแท้เมื่อแลมอง
                                     ยามที่ต้องโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
                                                                                 อยากมีใครใครสักคนอยู่เคียงข้าง
                                                                             ช่วยทำให้ความอ้างว้างจางเหือดหาย
                                                                             ความเหงาหงอยสร้อยเศร้านั้นพลันมลาย
                                                                             หากมีใครไว้ข้างกายคงเข้าที        
                                                                                          ...
                                                            
                                          
                                                                โฮ่ะ ๆๆๆสายฝน คนเหงา โฮ่ะ ๆๆๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, panthong.kh, รัตนาวดี, Thammada, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 ธันวาคม 2012, 04:11:AM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 22 ธันวาคม 2012, 04:11:AM »
ชุมชนชุมชน

ส่งจูบจ้ะ ส่งจูบจ้ะ ส่งจูบจ้ะ
สายฝนหยุด พร่างพรม ลมหนาวโบก
แสนวิโยค โศกซ้อน อ่อนใจนี่
ควานหาใคร สับสน จนฤดี
ไม่เห็นมี อย่างเคย เลยล่วงกาล

สายฝนหยุด มานาน ยังรานร้าว
ละอองขาว น้ำค้าง ต่างฟุ้งซ่าน
ลมพัดฉิว สยิวกาย หน่ายดวงมาน
ยากห้าวหาญ กลับหม่น ทนช้ำทรวง

สะอื้นอ้อน ค่อนคืน ตื่นดื่นดึก
ในส่วนลึก ครวญหา น้ำตาร่วง
แสนวังเวง เพลงหวาน ซ่านแดดวง
ฟังทุกช่วง หน่วงเหน็บ เจ็บอุรา

ฟังเพลงเศร้า เคล้าคลอ หนอยามนี้
ไร้ความเพราะ เสนาะดี ที่ตรงหน้า
เปลี่ยเพลงใหม่ เหมือนเดิม เติมชีวา
ไม่เข้าท่า ขอดเข่า เหงาตามเคย
พันทอง
 ฉลองกัน ส่งจูบจ้ะ เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, Thammada, กัลมลี*, เจ้าเรือน

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s