นานาจิตตังตั้ง ตรงกลาง
ใครใคร่คิดช่องทาง บ่งชี้
ถามถึงระบบวาง วายวุ่น
เข็ดขยาดบ่นบี้ แน่แท้เลยคุณ
หมกมุ่นมากนักนั้น ไม่ดี
มันจักหมองราศรี หลบเร้น
จงจำจดปราณี กันหน่อย
ยืนยงยิ่งละเว้น แผ่ด้วยเมตตา
นานาจิตจดจ้อง ใคร่ครวญ
ชีวิตหนึ่งรัญจวน เจ็บช้ำ
หลายคนคดก่อกวน เกินกล่าว
ร้อยรักร้อยกลืนกล้ำ จบสิ้นหมองมัว
กลัวเกินกาลก่อนเข้า ครอบงำ
ระยะของเวรกรรม จัดให้
มิเคยลดกระทำ ตนนั่น
เมื่อจบเจ็บจิตไหม้ จึ่งรู้ชะตา
พันทอง
๒๕/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
