แม้ไม่มีผู้อ่านกานท์สักน้อย
จะเรียงร้อยกลอนฝันให้หวั่นไหว
พร่ำน้ำคำร่ำหายอดยาใจ
อยู่แห่งไหนไกลใกล้ไม่คณนา
จะเก็บเอาไว้อ่านทุกกานท์ก่อ
มิต้องง้อให้คนเขาบ่นหา
ถึงมิมีผู้ใดหมายชายตา
เราเห็นค่ากลอนนั้นมั่นฤดี
คือกลอนออกจากในใจผู้แต่ง
มิแปลกแปลงปลอมปนปล้นศักดิ์ศรี
มิสูงคำล้ำค่าว่ากวี
แต่ยังมีความจริงใจที่ใส่ลง
Orion264(มือขวา)
๑๘ พค ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
